Maandag 2 maart 2020

Goedemorgen! Vanochtend voor het eerst gewekt door een wekker met de vijf in de klok. We wilden even rustig aan doen en liever te vroeg dan te laat komen. Het was nog donker toen we wakker werden en zijn als eerste maar gaan douchen. Hierna hebben we Google uitgelaten en waren net op tijd bij de auto, want de volgende twee wandelaars met twee losse honden kwamen alweer aanzetten. Dit gaat nog een keer op een confrontatie uitlopen. Daarom sta ik er ook nog niet heel erg om te springen om Google alleen uit te laten, maar het zal er toch een keer van moeten komen. Of het blijft een gezellig wandeling met z’n tweeën, dat kan ook. Afijn, hierna nog koffie gemaakt en met twee rugtassen en boodschappentassen op pad. We waren wat vroeg, dus de auto geparkeerd bij Van den Tweel (Albert Heijn) en vanuit daar is Duco wezen lopen. Ik ben gelijk boodschappen gaan doen. Ik heb eens even goed gekeken wat het aanbod in deze winkel is, maar ik moet zeggen, ik denk dat ik liever bij Mangusa boodschappen doe  (op wat über hollandse dingen na). Vanuit hier ben ik weer doorgereden naar huis en daar zat ik dan; in mijn eentje. Haha, nee ik heb me niet verveeld. (nu gaat het vreselijk huishoudelijk klinken maar..) Ik heb de boodschappen opgeruimd, ontbeten op de poch met de AD app erbij. Daarna even wat youtube filmpjes gekeken over WordPress, sitebuilders en hosting om vervolgens aan de slag te gaan met de huizenjacht en de afspraken voor de auto. Dit heb ik afgewisseld met het alvast voorbereiden van het avond eten, zodat dat straks alleen nog maar in de oven hoeft en heb ik even de badkamerS (ja, meerdere) schoongemaakt. In de namiddag ben ik weer op kantoor gaan zitten (onder de palapa in de tuin) om mijn domein te registreren. Dat is inmiddels gelukt, alleen heb ik nog geen gebruikersnaam (kunnen achterhalen), dus ik kan niet inloggen. Hopelijk kan dat snel. 

In de namiddag ben ik richting Willemstad gereden om Duco op te halen. Ik wil heel graag de weg leren zonder navigatie, maar zonder navigatie raak ik verdwaald, dus daar moet ik nog iets op verzinnen. Uiteindelijk heb ik de weg in Amersfoort ook geleerd. Ik was wat te vroeg, maar Duco stond al buiten, dus dat ging soepel. We zijn doorgereden naar de McDonalds, omdat we daar een afspraak hadden met een makelaar. Natuurlijk waren wij veel te vroeg en was hij wat vertraagd, maar rond kwart over vijf stonden we bij het huis om te bezichtigen. Een prachtig huis, maar praktisch is anders. Weer veel foto’s gemaakt en besproken. Er zit een appartement aan het huis vast en dat is niet zo ideaal wanneer hier andere mensen in zitten. Het appartement erbij huren, daar zit natuurlijk weer een prijskaartje aan. Alle huizen hebben veel voors en veel tegens, maar hét huis hebben we gewoon nog niet gezien en ergens vind ik het huis waar we nu in zitten tot nu toe het leukst, ondanks dat daar ook wel wat tegens aanwezig zijn. 

Na de bezichtiging naar huis gereden en gelijk de lasagne in de turbo oven gedaan. Tafel gedekt en lekker gegeten. We hebben ouderwets de dag doorgenomen en zijn toen onder het genot van een iced coffee ‘love is blind’ gaan kijken op de porch. Aan dit leven kunnen we wel wennen. 

Zondag 1 maart 2020

Vandaag was een zeer rustige dag. We hebben goed geslapen en er staat niks op de agenda (niet dat er op de andere dagen veel op de agenda stond, maar toch…). We hebben Google weer uitgelaten. Het waaide heerlijk en de  temperatuur was goed. Op de terugweg naar de auto zagen we ineens weer twee zwerfhonden opdoemen, blaffend en wel. Ik moet zeggen, mijn hartslag gaat dan wel flink omhoog. Gelukkig bleven ze op afstand. Ook liep er vervolgens een baasje met zowel een aangelijnde als losse hond onze kant op. Ook weer feest. Google laten zitten, kort houden en zodra ze voorbij waren gelijk naar de auto gelopen.
Verder bestond de dag vooral uit boekjes lezen, spelletjes doen, internet afstruinen naar woningen en hierop reageren en een beetje chillen in de zon en in ons badje. ‘s avonds hebben we na het eten lekker op de porch ‘Love is Blind’ gekeken. Heerlijke guilty pleasure serie.
Oh, leuk om te vertellen is dat het maken van de vaatwasser gelukt is. Door de tape lekt de slang niet meer en kunnen we hem gewoon weer gebruiken.
Morgen is Duco’s eerste werkdag, spannend!

Zaterdag 29 februari 2020

Ik heb een goede nacht gedraaid, het voelt bijna echt als weekend ;). We stonden rustig op. Zijn een kort ‘rondje’ wezen wandelen met Google. Dit houdt in op een doodlopende weg een beetje heen en weer lopen. We nemen namelijk aan dat het bij de baai, wat later op de dag in het weekend het een stuk drukker is met honden, iets waar we niet op zitten te wachten. 

We hebben de zaterdag als een echte zaterdag ingevuld; rustig ontbijten en een boekje lezen in het zonnetje. Duco heeft zich ook gestort op het stofzuigen van het zwembadje, een echte zaterdagmiddag bezigheid. Hierna kwam Duco tot de schokkende ontdekking dat de Amstel Bright op was. Rond 13:00 uur zijn we naar de locale supermarkt gereden (Arco Iris). Een prima supermarkt met behoorlijk wat aanbod voor wanneer je toch bedenkt iets vergeten te zijn. Hierna zijn we maar  doorgereden naar een benzinepomp, omdat we er toch al ¾ tank doorheen hebben gejast. Een leuk weetje; vanaf 3 maart wordt brandstof een paar cent duurder per liter. Water en Elektra schijnen een fractie goedkoper te worden. Tanken gaat hier wat anders, je loopt vooraf naar de kassa, gokt hoeveel het kost om je tank te vullen, je betaalt en gaat dan tanken. Wat bij ons resulteerde dat we 60 gulden hebben betaald en 55 gulden hebben getankt. Anyhow, na deze trip hebben we geluncht en weer even gekeken naar woningen. Wel weer wat leuks gezien, maandag maar weer mee verder. 

Ook even een besef momentje. Vandaag is mijn laatste officiele werkdag in dienst. Vanaf 1 maart ben ik uit dienst getreden bij ‘s Heerenloo. Toch wel een gek idee om vanaf morgen ‘echt’ werkloos te zijn. 

Gisteren heb ik mij ook ingeschreven voor een try out paaldansen. In Nederland deed ik polefit, krachttraining, maar dan in en aan een paal. Ik ben heel benieuwd wat hier paaldansen inhoudt. A.s. woensdag ga ik het meemaken. 

Verder wil ik me komende week storten op het fabriceren van een website middels WordPress. Dan kan ik dit daar ook allemaal op zetten (met foto’s), maakt een verhaal toch iets levendiger. Ik zit te denken aan liflaflianne.nl het lijkt (fonetisch)  op de quote ‘ live, love, laugh, maar dan met een knipoog. Ook denk ik dat de website een melting pot wordt van vanalles, net zoals liflafjes. Hierbij zal het nodige ook gaan over eten en koken. Maargoed, dat staat op de agenda voor volgende week. 

Vanavond Wie is de Mol 🙂 Geen spoilers ajb.

Vrijdag 28 februari 2020

Voor ons doen hebben we redelijk uitgeslapen. Na het uitlaten van Google zijn we op pad gegaan naar onze eerste bezichtiging van een huis. Een huis waarvan we eigenlijk op voorhand al wisten dat het ‘m niet zou worden, maar een beetje ervaring opdoen in het bezichtigen kan geen kwaad. We werden vriendelijk welkom geheten door twee makelaars. Zoals we al dachten: geen huis voor ons. Het was onlogisch ingedeeld en weinig mogelijkheden voor buiten, iets wat we graag willen. Verder lag het naast een drukke weg en werd er aan de andere kant een nieuw huis gebouwd. Ze hadden nog een andere woning in Jan Sofat die ze graag wilden laten zien. Aangezien we toch in de buurt waren en een huis nodig hebben zijn we wezen kijken. Het bleek een erg leuk en (te) groot huis. De tuin is fantastisch en ook binnen ziet het er leuk en ruim uit. Wel is het plafond super lelijk en is de woning wat donker. De vraag staat dan ook uit of het plafond eventueel geschilderd kan worden. 

Na de bezichtigingen zijn we terug naar huis gereden. We waren benieuwd hoe Google het gedaan had, toch weer ruim anderhalf uur alleen geweest. Google maakte ons trots. Hij leek het prima naar zijn zin gehad te hebben. 

Na een snelle lunch zijn we richting Blue Bay gereden. In plaats van een date met de rode Kia Sorento (2011) hadden we een afspraakje met Kia Sorento (2015). Ook leuk om Blue Bay te zien, daar was ik nog nooit geweest. Heel gated en heel community. We kunnen er lang of kort over praten. Verstand van auto’s hebben we niet. Hij zag er leuk uit en reed prima. Hierbij kwam de eigenaar ook uiterst betrouwbaar over. Zelf heeft hij de auto nog even nodig totdat ze zelf een kleinere auto hebben. Dus waarschijnlijk hebben we over 2 a 3 weken een eigen auto. Dat wordt onze grootste aankoop ooit! (wat een grote mensen dingen). Aangezien we dus niks van auto’s weten laten we nog wel een aankoop keuring doen. 

Na deze  bezichtiging zijn we doorgereden naar de supermarkt om ein-de-lijk de ducttape te kopen voor de vaatwasser. Als je er dan toch bent, kan je net zo goed nog meer boodschappen doen (tot groot plezier van Duco, haha). Eenmaal thuis bleek dat Google het weer super goed had gedaan. Hij is denk ik inmiddels grotendeels gewend, fijn :). Ook nu hadden we weinig tijd, want we hadden nog een huisbezichtiging. Hier in dezelfde buurt. Ook deze makelaar was super vriendelijk. Het huis was alleen net niet waar we naar op zoek zijn. De tuin lag vol met grind, dat loopt zowel voor ons als voor Google niet lekker. Ook was alles wat gedateerd en de badkamers oud en klein. Heel belangrijk ook; er was geen vaatwasser. We hebben hem laten weten waar we precies naar op zoek zijn, misschien heeft hij meer aanbod. 

Onder de palapa in de schaduw in de tuin hebben we nog even kantoor gehouden. Ons Tinder avontuur hebben we afgesloten door onze oproep voor een auto te verwijderen. Geïnteresseerden hebben we netjes afgewezen en Kia Sorento (2015) een berichtje gestuurd dat we graag in contact blijven.
Na deze drukke dag is het nu tijd voor lekker eten en lekker weekend!

Donderdag 27 februari 2020

Vandaag begon de dag hetzelfde als gisteren; opstaan en naar Sint Joris baai om een stukje met Google te wandelen en hebben we ontbeten. Na het ontbijt namen we de proef op de som; Google alleen laten. We zijn naar een autodealer gereden om daar eens te kijken wat het aanbod is. We werden vriendelijk geholpen, maar ze hadden eigenlijk alleen een Kia Sportage uit 2016 zonder roofrails (en Duco wil mét roofrails). Ons nummer is genoteerd en ze zouden bellen wanneer ze andere SUV’s in het assortiment hebben.

Hierna zijn we doorgereden naar een dierenwinkel die we eerder deze week hadden gezien. We zijn op zoek naar een extra waterbak met standaard voor Google, zodat hij op meerdere plekken kan drinken (man, wat zijn we druk met dat beest, een kind kost minder tijd :P). Helaas hadden ze alleen de standaard en niet de drinkbak. Aangezien we al een tijdje op pad waren zijn we terug naar huis gegaan. We kregen een lieve, enthousiaste begroeting van Google. Hij heeft het super goed gedaan!

Qua huizen en auto jacht gaat het redelijk. De bezichtiging van vandaag is niet doorgegaan, omdat er iets met sleutels nog niet in orde was. De bezichtiging is dus verplaatst naar morgen. Morgen twee bezichtigingen dus. Ook hebben voor een derde huis contact gehad met het makelaarskantoor, maar iets heel concreets is daar nog niet uitgekomen. Van het vierde huis hebben we nog geen belletje gehad. Morgen is er weer een dag.

Qua auto’s hebben we wat pro-actiefs gedaan (we deden lekker gek :’)). Een advertentie geplaatst op facebook in een Curaçao groep. Het voelt een beetje als Tinder; mensen reageren en je bent op zoek naar de perfecte match. Je bent benieuwd naar de leeftijd, de geschiedenis, het uiterlijk, eventuele schade, goede eigenschappen en minder goede eigenschappen. Ook heb je meerdere lijntjes tegelijk uitstaan en probeer je een beetje hard to get te spelen. Op sommige verzoeken reageer je dat het niet bij je past of dat het je smaak niet is. Wanneer je denkt dat er mogelijk wat op kan bloeien probeer je een afspraakje te plannen. In deze fase zitten we nu. Hopend dat de werkelijkheid overeenkomt met de foto’s. Dat is altijd spannend met de filters van tegenwoordig ;).  Als het goed is hebben we morgen een afspraakje om Kia Sorento (2011) te ontmoeten. Wat een spanning. Omdat we niet op een paard willen wedden zullen er mogelijk wat projectjes tegelijkertijd lopen, wat een hosselaars zijn we toch. Als het (Facebook)official is zijn jullie de eerste die het horen.

Verder hebben we wat spelletjes gespeeld, in de zon gelegen (en voetbal geluisterd) en Tinder èh Facebook goed in de gaten gehouden. De stroom is ook nog even uitgevallen, maar daar hebben we verder geen last van gehad. Kortom: Het gaat lekker. 

Woensdag 26 februari 2020

Een goede volledige nacht gedraaid (aldus mijn Polar fitness tracker). Met de mensen in Nederland is veel contact en een vraag die veel gesteld wordt is hoe we het hebben en hoe ‘het’ voelt. We hebben het goed en het voelt goed. Er is geen vakantie gevoel. Dit komt voornamelijk omdat Google bij ons is. Naast een sporadisch weekendje weg is Google nooit mee op vakantie. Ook het feit dat de dagelijkse boodschappen gedaan worden, de vaatwasser in- en uitgeruimd moet worden en ook de was gedaan moet worden maakt dat je niet echt kan spreken van een vakantie. Hierbij hebben we ook nog niet aan het strand gelegen of genoten van Happy Hour. Dat komt allemaal wel. Wel is het heerlijk om met een lege agenda van dag tot dag te leven en een beetje te acclimatiseren en proberen een soort ritme te creëren. In Nederland heb je jarenlang gehad om een bepaalde structuur op te bouwen waar we allebei wel lekker op gingen. Op dinsdag, woensdag en vrijdag ging ik sporten. Als ik in een gekke bui was ging ik ook nog hardlopen. Wat kon, deed ik op de fiets. Nu ben ik in vier dagen al drie keer naar een supermarkt geweest, omdat ik elke keer wel weer iets vergeet, of dat we toch nog iets nodig hebben. Ook is het weer even creatief nadenken over wat er qua eten op tafel komt te staan. Voor nu helemaal prima. Ik ben benieuwd hoe het ritme eruit gaat zien wanneer ‘het echte leven’ begint. Nu zitten we ook nog in een tijdelijke woning, waardoor het, ondanks dat we hier ons prima thuis voelen, niet je thuis is. We zijn vandaag weer druk bezig geweest met het proberen te regelen van bezichtigingen bij woningen. Van een woning gaat dit helaas niet door, omdat deze hoogstwaarschijnlijk al verhuurd is. Voor twee andere woningen hebben we voor morgen en overmorgen een afspraak staan en als het goed is worden we morgen ook terug gebeld voor een derde woning. Voor een vierde woning zouden we worden teruggebeld, maar dat is nog niet gebeurd. Ook hebben we iemand gebeld waarbij we een zoekopdracht voor een auto hebben neergelegd. We zijn benieuwd waar dat kan opleveren. 

In de ochtend zijn we deze keer gaan wandelen met Google bij de Sint Joris Baai. Prima plekje voor hem om even te pootjebaden. 

Na voor de derde keer boodschappen te hebben gedaan (en de ducttape te zijn vergeten) hebben we rustig aan gedaan in de tuin. Bikini aan, boekje erbij en lekker van de zon genieten. Wat er wel in heeft geresulteerd dat ik nu verbrand ben (ondanks het smeren). 

In de avond  hebben we lekker op de porch gegeten en onze guilty  pleasures aan televisie weer verslonden.

Dinsdag 25 februari 2020

De jetlag is er nog steeds en ik was om vijf uur wakker. Op zich heb je dan wel iets aan je dag. Rond zeven uur zijn we google wezen uitlaten. Via Maps.me dachten we een leuk pad te hebben gevonden, maar dat bleek privé terrein. Toen zijn we iets verder doorgereden en dat liep vervolgens dood. Prima plekje om de auto te parkeren en een klein rondje met Google te doen. Het leven voor een hond is hier zo anders dan in Nederland. Het drie keer uitlaten per dag zal hier niet meer gebeuren vermoed ik. Je kan niet zomaar in de wijk met je hond gaan wandelen, aangezien er bij élk huis een hond door de tuin loopt en ze allemaal lekker op elkaar reageren. Om Google uit te laten moet je dus een stukje met de auto. Gelukkig heeft hij hier een gigantisch grote tuin om doorheen te banjeren. Dat banjeren gebeurt alleen niet echt. Hij heeft zich al helemaal aangepast aan het klimaat en het leven en geniet in alle rust van zijn welverdiende pensioen.
De vaatwasser die ik dacht vannacht te hebben aangezet, heeft toch niet gedraaid. Poging twee volgde deze ochtend.  Tijdens het ontbijt zagen we echter ineens al het water onder de vaatwasser vandaan komen. Omdat we niet wilden afwassen hebben we het programma wel door laten lopen en zijn we met handdoeken in de weer geweest. Vanavond maar weer eens kijken wat er met dat apparaat aan de hand is (Zelfde merk als de wasmachine. Ik wil niet stoken, maar….)
Om 10 uur hadden we een afspraak bij de makelaar. Het fijne was; Google kon mee. i.v.m. de file kwamen we fashionably late. We zijn wat woningen langs gegaan en gaan een afspraak maken om een woning te bezichtigen. Toevallig een woning 1 minuut rijden hier vandaan, ook in Santa Catharina.
Hierna zijn we richting Sunset Hights gereden, een gated community in het noorden van het eiland. Op internet hadden we een huis gezien en we waren nieuwsgierig hoe het resort en het huis eruit zouden zien. De locatie is goed, op een berg, op de wind, maar blijkbaar qua verkeer ingewikkeld met de drukte van de spits. Ook kan het er stinken door een kippenboerderij die naast Sunset Hights ligt. Zelf hebben we dit niet gemerkt. Ook zijn hier minder uitlaatmogelijkheden voor Google. Niet geheel onbelangrijk.
Vervolgens zijn we doorgereden naar Van den Tweel in Zeelandia. (de Albert Heijn). Om 12 uur hadden we een afspraak om een auto te bekijken die we op Facebook te koop hadden zien staan. Duco heeft een proefrit gemaakt en beide hebben we naar de auto gekeken om de bevestiging te krijgen dat we net zoveel verstand hebben van auto’s als van wijn.  (Hij is mooi, leuke kleur, ziet er goed uit, vind hem wel leuk). In de auto terug naar huis besloten dat de auto niet de smak geld waard is. We misten de Wauw-factor (Boer zoekt Vrouw referentie).
Na de lunch kwam een vriendin met haar zoontje langs die ik heb leren kennen tijdens mijn stage bij de CDTC in 2014. Heel leuk om met haar bij te kletsen en haar zoontje druk in de weer te zien met rozijntjes en steentjes.
In de namiddag hebben we onze Nederlandse telefoonnummers ingewisseld voor onze Curaçaose. Ook hebben we ons weer blind zitten staren op huizen en auto’s, maar dit leverde ook niet echt iets op. Ik heb me toen maar gericht op het maken van het eten, een ouderwets AVG’tje.
Hierna hebben we de vaatwasser naar voren getrokken en kwam ik al snel tot de diagnose; kapotte afvoerslang. Symptoom: een scheur in de slang. We hebben ducttape op ons boodschappenlijstje gezet om het te fixen.
De avond was verder rustig. Married at First Sight en Lang Leve de Liefde gekeken.
Inmiddels ben ik mij ook aan het verdiepen in de materie van het website maken. In welke vorm ik dit wil gieten weet ik nog niet helemaal. De tijd zal het leren.

Maandag 24 februari 2020

Rond zes uur waren we beide wakker, toch nog een beetje een jetlag. Echter is het wel heel fijn om rond dit tijdstip wakker te worden. Het eiland ontwaakt dan ook, vogels gaan fluiten (honden gaan blaffen) en het wordt langzaam licht. Ook de temperatuur is heerlijk. We hadden bedacht om een stuk met Google te gaan wandelen naar het strand. Blijkbaar zitten we in een buurt waar heel veel routes zijn om met de hond te wandelen. Via mijn PBP coach hebben we tips gekregen voor een wandeling. Rond zeven uur zijn we erop uit gegaan en op de beschrijving de route gewandeld. Het was ongeveer 2,5 kilometer heen en 2,5 kilometer terug. Het begon al interessant bij de start. De auto zetten we na een ritje van vijf minuten op een zandweg tegenover een huis met honden. Google gaat hier altijd zo lekker op en begon te blaffen. Dit veroorzaakte een canon van hondengeblaf door de hele buurt. We zijn snel de zandweg maar ingelopen. Ik denk dat na 100 meter de eerste tegenligger met twee losse honden al voorbij kwam. Ontwijken lukte niet, maar Google kort gehouden en de andere honden liepen redelijk snel voorbij. De rest van de route geen honden tegengekomen, wel af en toe een mountainbiker. Het was nog wel een kunst om Google af en toe wat water te laten drinken, maar het ging steeds beter. Na ruim een half uur kwamen we aan bij het strand. Dit is echter aan de ruige kant van Curaçao, dus geen wit zandstrand met een kabbelende zee. Het waren flinke golven die braken op rif en rotsen. Google heeft eventjes natte voetjes gehaald, maar had verder weinig oog voor de zee. Hij heeft een beetje op het strand gelegen.Nadat we hem weer wat water hadden gegeven zijn we teruggelopen. Eenmaal bijna bij de auto zagen we twee zwerfhonden los lopen. Heel erg spannend, ze waren

zo intimiderend en Google gaat hier dan ook zo lekker tegen tekeer. Zo goed en kwaad als het ging heb ik snel geprobeerd de auto open te krijgen en ging Google achterin. Wij gingen ook snel zitten. Gelukkig bleken de zwerfhonden niet heel erg agressief, maar ik vraag me wel sterk af, wat als ze wel aanvallen, of wat als ze wel bijten of als Google zijn riem los raakt…. Dat uitlaten van Google wordt nog wel een dingetje waar we ons ritme in moeten krijgen. Gelukkig heeft ie een enorme tuin tot zijn beschikking.Verder hebben we deze dag nog weer wat boodschappen gedaan bij een andere supermarkt de Mangusa Hypermarket. Iets dichter bij huis en heel erg groot. Duco en Google hebben mij afgezet en we hadden afgesproken dat ze me om 12 uur zouden ophalen. Ik houd van supermarkten. Heerlijk! Echter had ik een taak (het lijstje) en beperkt de tijd, dus dwalen tussen de (Amerikaanse) schappen was geen optie. Het meeste van het lijstje heb ik kunnen vinden. Het was enorm druk bij de supermarkt. Hopelijk komt dit doordat het nu carnaval is en alle supermarkten aangepaste openingstijden hebben. Aangezien we nu nog totaal geen agenda hebben of verplichtingen maakte me het ook niet heel erg uit dat ik 10 minuten bij de kassa heb staan wachten. Een simkaart halen lukte echter niet meer binnen de tijd. Duco en Google zaten al op mij te wachten. Toen ik naar buiten liep kwamen ze toevallig net aanrijden en zijn we weer terug naar huis gegaan. Hier hebben we lekker geluncht. Toast met avocado, kipfilet en ei. Heerlijk!
Na de lunch hebben we geprobeerd contact te leggen met het thuisfront. Daar was het immers etenstijd, grote kans dat iedereen thuis was. Dit klopte! We hebben even met de gezinnen gekletst en het was fijn om iedereen ook via het beeldbellen van Whatsapp te zien.
Hierna hebben we even bij ons badje gezeten met een Amstel Bright. Het badje staat echter in de volle zon en Google wil nu nog continu bij ons zijn. Dit was dus niet echt een optie, omdat de tegels gloeiend heet zijn. Hem laten wennen vergt wat extra tijd. We zijn toen maar weer verplaatst naar de schaduw.
Door Google zijn we wat meer gebonden aan ons huis. Dat zou voor een vakantie niet echt chill zijn, maar voor nu is het oké. We worden gedwongen even rustig aan te doen en te acclimatiseren. Het scheelt natuurlijk wel dat we weten dat we voorlopig nog wel op dit eiland zijn en we zijn er al eerder geweest. De stranden, de etentjes, het snorkelen, duiken en de drankjes komen vanzelf wel. Nu is het nog even aarden en relaxen.
De afgelopen dagen zijn we ook druk bezig met het internet afstruinen naar auto’s en huurhuizen. Er is wel veel aanbod, maar weinig waar we iets in zien. Wel hebben we geregeld dat we morgen met een via via bekende makelaar onze woonwensen te bespreken.
’s Avonds hebben we een lekker pastaatje gegeten aan het barretje in ons huis. We proberen Google te laten wennen aan het huis, maar dat lukt niet echt als we zelf continu buiten zitten. De avond weer afgesloten met Hollandse televisie: Married at First Sight, Lang Leve de Liefde en Boer zoekt Vrouw.

Zondag 23 februari 2020

De eerste echte dag op Curaçao. Het was bijzonder (vroeg) wakker worden, de wind waait, het is nog schemerig en de temperatuur is heerlijk. We hebben extreem rustig aan gedaan en hebben in bed nog de aflevering van Wie is de Mol gekeken. Bij daglicht zagen we pas voor het eerst goed op wat voor een fijne plek we zitten. De tuin is enorm, met veel zitjes, veel schaduw, veel beplanting en een klein badje. Het ontbijt hebben we heerlijk buiten gegeten. Het apathische gevoel van gisteren is verdwenen en ook emotioneel ben ik een stuk stabieler en vrolijker, gelukkig.

In de ochtend hebben we al onze bagage uitgepakt en hebben we een poging gedaan om zowel Google, de bench als zijn kleed schoon te krijgen. De wasmachine werkte niet mee, waardoor we als een soort wijnmakers, al stampend zijn kleed onder de douche hebben geprobeerd te wassen. Ik denk dat we geen succesvolle wijnmakers zouden zijn. Ook de eigenaresse kreeg de wasmachine niet aan de praat. Op internet was ook geen enkele handleiding te vinden. Ze gaf aan dat we het ’s avonds nog eens moesten proberen. We hebben het dus maar even gelaten. Omdat we niet extreem veel in huis hadden en we al een klein boodschappenlijstje hadden zijn we met zijn drieën naar Van den Tweel bij Jan Thiel gegaan. Google heeft altijd flink wat tijd nodig om aan een nieuwe omgeving te wennen, dus we kunnen hem nog niet alleen laten. De overtocht met het vliegtuig en het opgelopen trauma hierbij zal dit proces ook niet echt versnellen vermoed ik.

Duco heeft mij afgezet en is een rondje wezen rijden met Google. Ze hebben een klein stukje bij de Caracasbaai gewandeld en zijn vervolgens weer richting de supermarkt gereden om mij op te halen.

Ik had ondertussen het broodnodige in huis gehaald. Het is wel even schakelen met andere producten en een andere indeling om nou te vinden wat je nodig hebt, maar het was redelijk gelukt. In de middag hebben we lekker vertoeft in de tuin onder het genot van een Amstel Bright. ’s Avonds hebben we weer op de porch gegeten, heerlijk! Dit keer geen uitgebreide beschrijving nog van het eten wat we allemaal eten, want het is redelijk standaard; broodje ham/kaas, tosti, en ’s avonds een tray bake, zoals ik ook vaak maak in Nederland. De keuken is wel heel groot en van een hoop gemakken voorzien, daar houd ik van.

De poging om de wasmachine aan de praat te krijgen was succesvol. Het lijkt erop dat de deur niet goed sluit, waardoor hij niet wil starten. Door tegen de deur te duwen en dan op start te drukken doet de wasmachine het wel. Heel fijn, want we zullen de komende tijd regelmatig een wasje moeten draaien.

Na het avond eten hebben we een zitje gecreëerd op de porch om First Dates te kijken, onder het genot van een Knopper. Duco had het zwaar en zijn hoofd knikkebolde continu. Met mijn jetlag gaat het wat beter. Het is ons gelukt om pas rond half 12 ons bed op te zoeken.

Zaterdag 22 februari 2020

Na een vreemde en korte nacht ging de wekker om zes uur. Duco heeft nog een flink stuk gefietst met Google, zodat hij nog even al zijn energie (en nummer 1 en 2) kwijt kon.

Ik startte langzaam op, met de grootste knoop in mijn maag ooit. Af en toe een flinke huilbui en 0,0 % honger. Onmogelijk, maar waar. Rond acht uur druppelden familie/vervoer binnen en hebben we de koffers verdeeld over de auto’s. Rond half negen konden we vertrekken. Wij reden met Google met mijn ouders mee. Het was stil in de auto. Eenmaal bij Schiphol aangekomen rond een uurtje of half 10 was het onwennig. Je loopt daar met een hond, vier koffers, handbagage en een gigantische bench die nog in elkaar gezet moet worden. Dit met een knoop in je maag en een brok in je keel, vergezeld door familie die zich ook zo voelt. Ergens bij vertrekhal twee met meer dan een dozijn aan familie en vrienden om ons heen werd de bench in elkaar gezet, ook zo’n vreemde situatie.

De tactiek was om Google eerst bij ‘odd sized luggage’ af te geven. Wie bedacht heeft dat dieren vallen onder ‘odd sized luggage’, heeft zelf overduidelijk geen huisdieren. Met het inchecken van Google konden we gelijk ook al onze koffers inchecken. Zoals gehoopt klopte het gewicht en ging dit allemaal soepeltjes. Google konden we vervolgens aan de riem meenemen naar een raar hoekje ergens bij balie 16 waar alle ‘odd sized luggage’ gebracht werd. Zijn bench werd op een kar gezet en Google stapte boven verwachting vlot in. We zijn maar snel weggegaan, zodat we de stress, het gepiep en gehuil van Google niet hoefden mee te maken. We hadden op dat moment genoeg aan ons eigen gestress, gepiep en gehuil. Het moment waar we al dagen tegenaan hikten en zo tegenop zagen was dan daar. Afscheid nemen van familie en vrienden. Gelukkig duurde dit moment niet extreem lang. Iedereen een dikke vette knuffel gegeven en veel tranen gelaten. Het liefst wil je met stille trom vertrekken, maar toch ergens ook weer fijn dat er dierbaren zijn die je uit willen zwaaien. Dat we wat Knoppers chocolade mee kregen was een schrale troost :’).

Met onze ticket, paspoort en handbagage liepen we rond kwart over 10 weg, om er vervolgens achter te komen dat we toch de andere kant op moesten, natuurlijk liepen we iedereen weer tegen het lijf. Wat handkusjes en gezwaai naar elkaar gestuurd en vervolgens stug doorgelopen. Ik wilde niet nóg een keer door de emotionele rollercoaster waar ik toch al een aantal dagen in zit.

De douane verliep vlot en we zaten al snel bij een bar, een beetje apathisch voor ons uit te staren, nog steeds met een dikke vette knoop in mijn maag. Voor de show maar een colaatje besteld en nog nooit zo langzaam opgedronken. Mogelijk hielp hier het vieze papieren rietje ook bij, dat doet de drinklust ook geen goed. Na nog een klein huilbuitje en een beetje troost bij elkaar gezocht te hebben zijn we de hal maar eens gaan verkennen. Niet geheel verrassend; het was er zoals altijd; veel mensen en wat nietszeggende winkels. Een beetje met onze ziel onder onze arm liepen we rond en hebben we nog wat lectuur aangeschaft. Inmiddels begon mijn lichaam weer wat normaler te doen en hebben we uiteindelijk ergens een broodje gekocht. Rond de tijd van het boarden (12:30) zijn we richting gate E20 gelopen. Daar kregen we al snel te horen dat het vliegtuig te laat aan de gate stond en dat de catering eerst nog ingeladen moest worden, vetraging dus. We zijn maar op een bankje gaan zitten en hebben weer apathisch voor ons uitgestaard. Waarom wilden we dit ook alweer?

Ook het boarden zelf verliep niet volgens het schema van KLM en het was op de runway druk met vertrekkende vliegtuigen, waardoor we uiteindelijk een uur later in de lucht zaten dan gepland. We zeiden beide niks, maar wisten beide dat dit ook betekende dat Google nóg langer alleen in de bench moest zitten.

Het was een directe vlucht van KLM, nog nooit heb ik zo’n lange vlucht met KLM gevlogen, enkel een keer met een Cityhopper. Het was een rustige vlucht, zowel qua huilbaby’s als turbulentie. Van tevoren hadden we alle afleveringen van Expeditie Robinson NL vs. BE gedownload en die hebben we gedurende de vlucht allemaal gekeken. Af en toe even geprobeerd te slapen (wat natuurlijk niet lukt) en verder een beetje gezeten en gewacht. We hadden zelf voldoende snacks mee en een fles water, maar ook qua voedsel werden we goed voorzien door de cabin crew, enige was dat je altijd zo uitdroogt in een vliegtuig en ze bijna nooit langs kwamen voor drinken. Dat ben ik zelf maar gaan halen. Ik weet dan eigenlijk ook niet wat nou de gewoonte is of de voorkeur heeft van de cabin crew qua drinken halen/vragen. Moet ik op dat belletje drukken en ze voor mij laten lopen, waardoor ik het gangpad niet bezet houd, of hebben ze liever dat passagiers drinken komen halen..?

Anyway, de vlucht duurde zo’n 10 uur en we kwamen in schemer aan. Doordat we online al zo’n waver hadden ingevuld ging de douane vrij vlot en kwamen we snel bij de bagagebanden aan. Het duurde even voordat we de koffers hadden. Voor Google moesten we wachten totdat hij door de rode deur kwam. We hebben nog nooit zo vaak naar een rode deur gekeken.

Toen hij eenmaal in zijn bench naar binnen werd gesjouwd na een kwartier rende Duco erop af. (Echt een All you need is love momentje). Duco vroeg om een schaar, maar Google mocht er nog niet uit. Google was begrijpelijk druk aan het piepen en huilen en het enige wat je wil is hem geruststellen, maar je kan helaas even helemaal niks. Een personeelslid van het vliegveld heeft ons gelukkig nog geholpen met onze vier koffers op een karretje te zetten en toen konden we de bench op een ander karretje zetten, zo richting de uitgang. Googles paspoort hebben we moeten inleveren bij een douanier en die kunnen we over twee weken ophalen bij een dierenarts. Omdat we hier de bench konden openmaken, omdat hier wel een mes was, hadden we de bench open gemaakt en Google sprong eruit. De douanier gaf alleen aan dat dit op dat punt nog niet mocht. We moesten het dus weer voor elkaar zien te krijgen dat Google weer in de bench ging. Dit was zo hartverscheurend. De hele bench zat onder de ontlasting en urine en zowel de bench als Google stonken enorm. Met grof geweld kregen we Google weer in de bench, om letterlijk 30 meter te lopen naar de uitgang, waar hij wel naar buiten mocht.

Hier stonden twee toekomstige collega’s van Duco ons op te wachten. Zo fijn dat we alle tijd kregen om onze zaakjes te regelen. De vieze bench moest uit elkaar, we moesten de huurauto ophalen en alles in de auto’s krijgen. Het nam wat tijd in beslag, maar ging wel stressloos. Het stuk van het vliegveld naar de parkeerplaats werd duidelijk dat Google vreselijke dorst had. Hij heeft zoveel gedronken, hij likte zelf het water wat op het asfalt liep op. Niet veel later kotste hij dit ook allemaal weer uit, waarschijnlijk was het water te koud en hij half in shock. We zijn snel in de auto gaan zitten, om te vertrekken.

Het adres werd ingetikt op Google en met twee auto’s reden we richting Santa Catharina, waar we een Airbnb hebben gehuurd. Inmiddels was het rond half negen in de avond. Het was een klein half uurtje rijden naar de woning, die we redelijk makkelijk hebben gevonden. We werden hartelijk welkom geheten door de eigenaresse, die naast ons woont met een papegaai, kat en vijf honden. Gezellige boel (zeker voor Google :P). De water en elektra standen werden even opgeschreven, de koffers werden uitgeladen en we kregen nog een koelbox met wat drankjes en hapjes, als welkomstcadeau van Duco’s collega. Heel erg fijn.

Daar zaten we dan, rond half 10 ’s avonds, in een huis, alle koffers nog dicht, een getraumatiseerde hond een paar 1000 kilometer van alles wat we kennen vandaan. Als eerste hebben we Google water gegeven. Dit kotste hij vervolgens ook weer uit.

We hadden beide een vreemd gevoel, of eerder een gebrek aan gevoel, een beetje verdoofd. Je bent moe, misselijk, emotioneel niet heel stabiel en je zit daar maar op een klein bankje in de woonkamer. In het welkomstpakket zaten ook cola en kaasballen. Dit hebben we gegeten en gedronken en toen vonden we het wel bedtijd. We hebben alles gelaten voor wat het was en zijn met Google naar de master bedroom gegaan. Gelukkig leek hij enigszins weer te herstellen en heeft hij veilig bij ons in de slaapkamer geslapen.