Liflaflianne

Maandag 16 maart 2020

Afgelopen weekend hebben we het Corona nieuws van zowel Nederland als Curaçao gevolgd, ook vandaag was dat niet anders. In de ochtend werd bekend gemaakt dat ook de klassen en groepen die examen hebben vanaf dinsdag niet meer naar school hoeven. Verschillende horecagelegenheden hebben al aangegeven geen Happy Hours meer te doen en de grote evenementen af te lassen.

Vandaag grootste deel van de dag dan ook thuis gebleven. Het was een beetje een troosteloze dag. Het regende veel, vaak en hard, het nieuws volgen werkte ook niet echt opbeurend en ik merk ook dat het Corona virus nu ook echt vrienden en familie raakt en effect heeft op het dagelijkse leven. Voor iedereen is de nabije toekomst zo vaag en onbekend, terwijl we gewend zijn dat we alles wel redelijk kunnen uitstippelen en plannen. Lees daarbij een artikel van een hoogleraar uit België die het allemaal vrij pessimistisch (of realistisch) inziet, dan komt de doemdenker wel in mij naar boven. Hierbij nog de toespraak van Rutte en dan is de neerwaartse spiraal compleet in mijn hoofd.

Eerst mochten mensen vanuit Europa niet meer Curaçao in/op, maar dit is nu ook van toepassing op vele andere landen. Dat betekent dat de toeristische sector hier een enorme klap gaat krijgen en niemand kan voorspellen hoelang dit gaat duren. Gedurende de dag is al bekend gemaakt dat de mensen die afgesloten zijn van water of elektra (i.v.m. achterstallige betalingen) direct weer toegang krijgen tot deze middelen, om zo de gezondheid van de mensen hier in ieder geval te verbeteren. Vanavond was er om 6 uur een toespraak van de premier. Er worden veel maatregelen overgenomen die sinds kort ook in Nederland gelden. Doordat Curaçao al van zichzelf weet een gigantische piek in besmettingen niet aan te kunnen worden deze drastische maatregelen genomen. Te denken valt aan dat scholen en dagopvang sluiten, restaurants dicht gaan en medische afspraken enkel nog telefonisch gedaan gaan worden. Hoe dit er in het dagelijkse leven uit gaat zien moet nog blijken. Gek is het allemaal wel. Zelf heb ik besloten om vandaag niet naar paaldansen te gaan. Het zwemmen was ons ook al door de neus geboord door de zware regenval en de ‘lage’ temperatuur van 24 graden.

Geen idee of we de regelzaken die we nog allemaal moeten doen gaan lukken of dat officiële instanties ook dicht gaan. Het virus en de maatregelen zullen vast effecten hebben op dingen waar we nu niet eens bij stil staan of aan gedacht hebben dat het zich zou kunnen voordoen. Hopelijk blijft iedereen gezond en zijn gezonde verstand gebruiken.

Dinsdag 17 maart 2020

Vandaag stond het regelen van de onderdelen voor onze toekomstige auto op de agenda. Ik heb het chassisnummer gekregen en een briefje gemaakt met de onderdelen die ik nodig heb en een vertaling in het Spaans erbij gezet. In de ochtend ben ik naar Patron geweest voor de onderdelen en de olie. Ze hebben me keurig (gelukkig in het Nederlands) geholpen. Dat is dus in ieder geval binnen. Hopelijk blijven de overheidsorganen ook gewoon open, zodat we donderdag de auto op onze naam kunnen laten zetten.

Aan het einde van de middag heb ik Duco opgepikt en zijn we richting Mambo gereden om ons baantje te trekken. We waren erg benieuwd hoe rustig het zou zijn. Nou, het was er erg rustig. Heel gek om te zien dat alle restaurantjes en de meeste winkels gewoon dicht zijn. Ook op het strand en in het water waren weinig mensen in vergelijking met de vorige keren. Ook zijn er hekken neergezet en konden wij het stuk van Lion’s Dive Hotel niet meer op, omdat dat enkel nog voor gasten is. Het leek erop dat Kontiki hetzelfde beleid voert. Knap dat winkels, bedrijven en horeca zo snel de maatregelen toepassen, maar ergens ook zo surrealistisch dat dit allemaal gebeurt en nodig is.

Verder heeft de grootste bank hier (MCB) aangekondigd dat mensen vrijstelling krijgen de komende drie maanden voor hun hypotheek en leningen. Of het geld helemaal wordt kwijtgescholden, of ze op een later moment het geld terug moeten betalen is mij nog niet helemaal helder, maar het is in ieder geval een groot gebaar waar denk ik dankbaar gebruik van gemaakt gaat worden.

In de avond hadden wij nog even een ongewenste gast binnen; een vleermuis. We waren dit al gewend doordat we in de zomer in Amersfoort soms ook vleermuizen in huis hadden als we de deur open hadden staan. Deze vleermuis waren we op gegeven moment alleen kwijt. Toen we naar de slaapkamer gingen zag ik hem ineens liggen op de grond. Helden als we zijn, durfden we niet goed te kijken of ie nou dood was, of nog leefde. Duco heeft, gewapend met een ovenwant en een schepje het arme beestje aangetikt. Dood. Super zielig! Hij heeft hem in een vuilniszak gedaan en in de kliko gegooid. Naast Corona hoeven we ook geen hondsdolheid. Wel vreemd dat ie zo dood is neergevallen. Misschien functioneerde zijn echolocatie niet optimaal en is ie ergens tegenaan gevlogen. Anyhow, na dit avontuur was het bedtijd.

Woensdag 18 maart 2020

In de ochtend even boodschappen gedaan met het voornemen twee meter afstand van iedereen te houden, niet aan mijn gezicht te zitten en contact te vermijden. Dit bleek zo ontzettend moeilijk! Niet alleen is twee meter afstand van elkaar in een gangpad vrij ingewikkeld voor elkaar te krijgen, ook bij de kassa moet je toch je pasje aan de caissière geven en fooi aan de man die mijn boodschappen inpakt. Aan die gebruik kan ik ook maar moeilijk wennen.

Vanochtend bij terugkomst zat er een kleine hagedis op onze porch. Toen ik vlak langs hem liep bewoog hij niet. Een mooi moment om een foto te maken. Hij gaf me zoveel gelegenheid en tijd om een close-up foto te maken dat ik begon te twijfelen of ie niet gewoon dood was. Ik heb ‘m aangetikt, maar hij bewoog niet. Uit voorzorg wilde ik hem de bosjes in krijgen, voordat Google hem op zijn menu had gezet. Met een slipper wilde ik hem verplaatsen. Bleek ie toch ineens nog wel te leven. Waarschijnlijk was ie druk bezig met opwarmen, maar had ie nog te weinig energie om te vluchten. Uiteindelijk verdween hij wel in de struiken.

Op de agenda stond een bezoek aan de bank om een bankrekening te openen. We hadden en afspraak en waren net op tijd. Helaas hebben we nog niet alle papieren om een bankrekening te kunnen openen. Nog even geduld dus. Aangezien het een soort van lunchpauze was hebben we nog een rondje door Willemstad gelopen. Iets wat ik tot vandaag nog niet had gedaan. Het is zo bizar om hier rond te lopen. Zo rustig, zo leeg en zoveel winkels en horecagelegenheden die dicht zijn. Het is een zonnige spookstad geworden. Ik heb het echt zo te doen met alle ondernemers, werkgevers en werknemers die nu te lijden hebben onder de (noodzakelijke) maatregelen in strijd tegen het corona virus. Zo ontzettend bewonderenswaardig dat iedereen wel het grotere belang inziet van zulke maatregelen met heftige consequenties.

Donderdag 19 maart 2020

Vandaag de grote dag dat ik een auto kopen mag! Nog even geprobeerd te bellen met de instanties die ik nodig had, waarbij de belastingdienst niet bereikbaar was, om na te gaan of ze überhaupt open waren. Ik gokte er maar op dat het goed zou komen. Een auto kopen gaat hier best met veel gedoe, dus gisteren alvast een hele route uitgestippeld en alle papieren, kopietjes en informatie verzameld. Het begon al bij het afstemmen van de prijs. We zijn akkoord gegaan met guldens, maar de euro staat nu (waarschijnlijk door Corona) niet zo sterk, waardoor we een veel hoger bedrag zouden moeten betalen dan wat we drie weken geleden hadden moeten betalen toe we besloten de auto te kopen. Gelukkig zijn we er goed uitgekomen en konden we redelijk makkelijk met internet bankieren het bedrag overmaken. Hierbij ook een contractje getekend en de papieren van de verkoper meegekregen. Dan begint het hele circus, waar ook al ontzettend veel op internet staat.
Eerst langs de belastingdienst met een roze papiertje en de keuringskaart. Het roze papiertje houden ze en ik krijg een kopie met een stempel mee. Gelukkig had ik meegekregen dat de belastingdienst op dit moment gehuisvest is bij de SVB, anders was ik nog verkeerd gereden ook. Dan naar locatie twee; het keuringslokaal. Het was nog een beetje een gedoe om te vinden, maar met wat vragen en instructies ben ik er gekomen. Ik mocht naar balie 3. Geen rij, lekker rustig, net zoals bij de belastingdienst. Het ging echt lekker! Totdat er naar een KVK uittreksel werd gevraagd van de verkoper. Serieus… Dacht ik aan alles gedacht te hebben… Blijkbaar heb je dit nodig als een auto op de naam van een bedrijf staat. Bij de verkoper snel een digitale versie hiervan gekregen, maar helaas het moet een papieren kopie zijn en ook de achterkant moet uitgeprint worden. Inmiddels was het half 12 en dan sluit het keuringslokaal. Terug naar huis dan maar en de papieren printen om vervolgens om 2 uur poging twee te proberen.
Poging twee was helaas door mijn eigen toedoen niet succesvol. Blijkbaar had de printer de printopdracht niet helemaal afgemaakt, waardoor er een stempel ontbrak. Gelukkig was dit redelijk bij het werk van Duco. Hij heeft kunnen printen en daar heb ik het snel opgehaald. Drie keer is scheepsrecht en dat ging deze keer op. Ik mocht even wachten en kon vervolgens onze gele keuringskaart ophalen. De auto staat nu op onze naam!
Dan was het nog een kwestie van de verzekering afsluiten. Ook hier hadden ze rekening gehouden met Corona. Niet teveel mensen, hand sanitizer en er zat glas tussen de medewerker en de klant. We hadden online al uitgezocht welke verzekering we wilden nemen en hierin ook onze schadevrije jaren uit Nederland meegenomen. Het bleek alleen dat onze verzekeringsmaatschappij in Nederland nog niet in het Roy-Data systeem heeft aangegeven dat onze verzekering in Nederland is opgezegd. Dat hield dus in dat we onze schadevrije jaren niet kunnen inzetten voor de verzekering hier. Verder was er nog gedoe over het aantal schadevrije jaren. We hebben meerdere brieven van onze verzekeraar in Nederland gekregen waar gesproken wordt over 11 schadevrije jaren, Roy-data geeft aan dat na het lopende jaar er 12 schadevrije jaren zijn en de verzekeraar heeft ook een brief gestuurd dat ze één dag voor het 11e jaar de verzekering hebben opgezegd in plaats van op de dag zelf, zoals weer in een andere brief staat. Ook moet de auto eerst weer gekeurd worden door een bedrijf om de auto WA casco (beperkt) te kunnen verzekeren. Kortom: Een dure uitgeklede verzekering in plaats van een goedkopere volledigere verzekering. Het schijnt wel allemaal weer rechtgetrokken te kunnen worden als onze verzekering in Nederland doet wat ie moet doen en we langs de garage gaan voor een screening/keuring. Weer punten voor het to-do lijstje.
Met een flink hoge hartslag en een rood hoofd ben ik de dag doorgekomen en nog even naar een supermarkt gegaan om een rolmaat en wat andere spulletjes te halen. langzaam keerde de rust terug. Vervolgens Duco opgehaald en verder duidelijk proberen te maken hoe de zaken gegaan (of eigenlijk niet gegaan zijn) vandaag.
Maar eindelijk was het dan zover; we konden de auto ophalen bij Blue Bay. Hij stond daar netjes op ons te wachten. Duco is in de nieuwe auto terug gereden, waarbij hij als eerste de achteruitkijkspiegel van de voorruit wist te krijgen en ik in de huurauto terug. Het was me een dagje wel, die we afsloten met een helder bericht richting de verzekering in Nederland.
Oh, de rolmaat bleek trouwens ook kapot te zijn, dus daar hadden we ook niks aan.

Vrijdag 21 maart 2020

Wederom een drukke dag. Na Duco te hebben afgezet en de boodschappen gedaan te hebben was het tijd om onze nieuwe auto naar de monteur te brengen. Deze woont toevallig bij ons in de straat. Het was dus een kwestie van auto afleveren met de onderdelen en de olie en terug naar huis, wachten tot hij klaar was. Ik had alleen even niet bedacht dat er ook honden loslopen en ik niet weet of deze honden vals zijn of niet. Dus toen ik ineens geblaf hoorde en zag dat er honden liepen dacht ik: “Niet bang zijn, niet laten zien dat je bang bent, doorlopen, doen alsof ze er niet zijn.” Deze tactiek werkte. Vrijdag is inmiddels ook de schoonmaak dag, dus dat ‘even’ tussendoor gedaan en rond het middaguur werd ik gebeld dat de auto klaar was. Het was me 100% meegevallen dat ik de juiste onderdelen heb meegekregen. De auto heeft nu prachtig nieuwe remblokken, nieuwe olie en oliefilter, alleen is waarschijnlijk de olie nooit eerder ververst, waardoor we over een halfjaar de motor moeten laten flushen. Sinds we hier zijn heb ik al zoveel nieuwe dingen geleerd en gehoord. Flushen is blijkbaar de motor een soort van schoonspoelen en weer laten opvullen met ijzerdeeltjes. Jullie weetje van de dag.
De auto verdiende ook wel een schoonmaakbeurt, dus ik ben naar de lokale carwash gereden. Daar heeft een jongen zich echt vijf kwartier staan uitleven op de auto. Naast een grondige wasbeurt haalde hij ineens een airco filter achter het dashboard kastje vandaan en maakte deze schoon. Deze was blijkbaar nog nooit schoongemaakt en ook onder de motorkap, de wielkasten, velgen, ramen, binnenkant, bovenkant, alles werd meegenomen. Zelf de banden werden gepoetst. Ik vertelde hem over de aanschaf, de remblokken, het flushen en de olie en hij vond het flushen maar onzin. Echter keek hij op een gegeven moment bij de olie en zag dat er veel troep zat. Hij vroeg voor wanneer dat flushen zou moeten en was het ermee eens dat dit inderdaad over een half jaar moet gebeuren. De auto was schoon en shinde goed. Het zal wel weer gaan regenen vandaag.
Mocht je op Curacao je auto willen wassen, For Us Carwash bij de Seru Pretu Toko aan de Weg naar Santa Catharina doet het goed!

Na de carwash heb ik de auto weer goed opgeborgen en ben ik met de huurauto naar Goisco gereden om de rolmaat terug te brengen. Deze kostte zo’n 25 gulden en was dus kapot. Bij de Mangusa had ik er ’s ochtends een gekocht voor 2 gulden 45. Inmiddels ben ik er wel achter dat producten hier zo ontzettend van prijs kunnen verschillen. Daar gaan we nog wel meerdere keren tegenaan lopen gok ik. Maargoed, de kapotte rolmaat kunnen terugbrengen en vervolgens ons beltegoed laten opwaarderen. Dit was ook weer zo’n ervaring. Niet een kaartje met een code zoals de eerste keer, of een bonnetje met een code zoals in Nederland. Nee, ik moet dan het bedrag en de provider aangeven, dan toetsen ze dat in op het pinapparaat. Dan moet ik swipen (pinnen) en vervolgens toetsen ze het telefoonnummer in waar het beltegoed voor bedoeld is. Duco kreeg dus ineens een SMS’je in het Papiamentu dat zijn beltegoed was verhoogd, wat hij niet begreep. Voor mij de bevestiging dat het wel was gelukt!
Aangezien er nu geen happy hours op het strand zijn had ik onze handdoeken ingepakt en zijn we weer baantjes gaan zwemmen bij Mambo. Het is een rustige, beetje treurig aanblik. De horeca zo goed als dicht, weinig mensen en geen muziek. Hopelijk verandert dit allemaal snel weer, maar we moeten denk ik vooral geen verwachtingen hebben. Oh, en het begon trouwens te regenen, zoals ik al voorspeld had.
Vervolgens zelf maar het weekend thuis ingeluid met een drankje en na het eten onszelf getrakteerd op een puntje carrot cake uit de supermarkt. Heerlijk! en leuk dat je gewoon een puntje kan kopen in plaats van een hele taart. We zijn weer bij met Expeditie Robinson en zijn ook gestart met de serie Stranger.

Zaterdag 21 maart 2020

De dagen vliegen voorbij, zo ook de zaterdag. In de ochtend zijn we naar Cas Abou gereden om daar even te chillen. Dat is goed gelukt. Ook hier is het rustig en houdt iedereen afstand van elkaar. Na drie uurtjes vonden we het wel mooi geweest en zijn we met gepaste afstand nog even in een gigantische meubelzaak geweest met wederom ontzettend lelijke meubels.
Verder hebben we de huurauto nog even laten schoonmaken, zodat we hem netjes weer in kunnen leveren vandaag. Thuis uitgebreid met het thuisfront gebeld en iedereen is weer helemaal bij. Toen was het tijd om de auto in te leveren bij de luchthaven. Niet echt de plek waar ik graag heenga i.v.m. Corona, maar er waren bijna geen reizigers, dus dat was fijn. Helaas was er wat gezeur doordat er een deukje in een rubbertje van het zijraam zat, wat niet was opgeschreven tijdens de voorinspectie een maand geleden (want ja, we zitten hier gewoon alweer een maand!). Het was toen donker, we waren moe en zaten met een gestresste hond en meer dan 100 kilo aan bagage. Het laatste waar je dan aan denkt is om foto’s te maken van de staat van de huurauto. Ik ben er van overtuigd dat dit deukje er al die tijd al heeft gezeten, maar goed daar koop je niks voor. Ons werd leuk mede-gedeeld dat het eigen risico van $500,-  wordt ingehouden en dat we dit kunnen terugvorderen bij Sunny Cars. Weer extra rompslomp waar we niet op zitten te wachten, maar het is niet anders. Deze auto moesten we terug brengen om vervolgens weer een andere auto mee te nemen voor de komende twee weken, want onze container met auto is er nog steeds niet.
Thuis gelijk maar Sunny Cars op de hoogte gesteld. Ze geven zichzelf 30 werkdagen de Inmiddels was het al donker aan het worden en heb ik snel nog even een stoofpotje opgewarmd.
Inmiddels heb ik trouwens ook weer een afspraak gemaakt voor de autokeuring voor de verzekering. Maandag om 8 uur ’s ochtends. Ik ben benieuwd hoe dat dan weer gaat.

Zondag 23 maart 2020

Als het goed is is vandaag onze container aangekomen op Curaçao. Duco kon de boot online volgen en na Aruba en Jamaica, lijkt ie hier te zijn aangekomen. Als we de juiste boot gevolgd hebben… De auto en de spullen kunnen we echter pas krijgen op het moment dat de douane z’n ding heeft gedaan en wij ons permanente huis hebben.
Het was een echte zondag. In de ochtend hebben we gezwommen bij Mambo, om toch een beetje aan onze dagelijkse beweging te komen. Het was nu nóg rustiger dan afgelopen week. Waarschijnlijk zijn vrijdag en zaterdag nog een paar vliegtuigen met toeristen terug gegaan. TUI heeft trouwens aangegeven vanaf 23 maart niet meer te vliegen vanaf Curaçao.  
De middag bestond grotendeels uit uitgebreide beeldbelsessies met spelletjes met Nederland. Iedereen in Nederland zit thuis, dus iedereen is goed bereikbaar voor ons. Gelukkig gaat het goed met iedereen. Ook zo’n dag thuis niks doen vliegt voorbij. ’s avons een snelle salade gemaakt en toch maar Boer zoekt Vrouw gekeken. Tenenkrommend af en toe. Daarna hebben we de Stranger uitgespeeld. Jammer, want dit wilden we kijken als overbrugging naar Casa de Papel, alleen dat begint pas in april. We moeten dus nog even een ander alternatief zoeken in the meantime. 

Even de overstap van een dagelijks bericht naar een wekelijks bericht. 🙂 veel leesplezier! Verder komen er langzaam ook wat berichtjes bij Reizen, Restaurants en Recepten, dus neem vooral een kijkje :)!

Maandag 9 maart 2020

Vandaag heb ik Duco weer weggebracht naar zijn werk en voor mij stonden er ook taken op de to do lijst. De bedoeling is om een rekening te openen, een printer te halen en een spaarkaart (soort analoge ippies) te scoren. Rond acht uur was ik bij de bank en heb ik even in de rij staan wachten. Waar ik al vanuit was gegaan dat ik een afspraak moest maken voor het openen van een rekening was daadwerkelijk ook zo. Ik had er alleen geen rekening mee gehouden dat ik als werkloze, zonder salaris en werkvergunning geen rekening kan openen. Op de gok heb ik dus maar een afspraak voor Duco gemaakt. Het enige water nog moeten fixen is een werkgeversverklaring. Moet te doen zijn (hoop ik). De afspraak staat voor woensdag 18 maart. Vervolgens heb ik snel even de spaarkaart gehaald. Je krijgt bij verschillende winkels punten en daar kan je weer korting mee krijgen of bioscoop kaartjes of producten. Ben benieuwd of ik een beetje punten kan sparen. Hierna ben ik doorgereden naar Better Deals, dat zat vlakbij en ik had redelijk wat keuze uit printers. Het hoefde niet te fancy en het moest kunnen scannen en printen. Een mooi exemplaar meegenomen met kabel en papier en thuis mee aan de slag gegaan. Wat een top ding! Ik kan direct vanaf m’n telefoon printen, ideaal! We moeten een hoop paperassen inleveren voor onze inschrijving, inboedel, auto, bankrekening en verzekeringen.

Daar kan je behoorlijk druk mee zijn kan ik je vertellen! Gelukkig werkte de techniek mee. Ondertussen heb ik een stoofschotel opgezet. Aan het eind van de middag heb ik Duco opgepikt en zijn we naar een bezichtiging geweest voor een huis. Ook een prachtig huis, met een heerlijke tuin, porch en zwembad. Enige nadeel van dit huis is dat het gemeubileerd is. Er is helaas geen plek om deze meubels op te slaan. De makelaar gaat nog wel navraag doen, maar weet bijna zeker dat de spullen gewoon in huis moeten blijven. We willen van ons toekomstige huis wel echt een thuis kunnen maken en dat zal in dit huis moeilijk gaan wanneer je continu tussen de spullen van een ander leeft. We waren rond etenstijd thuis en hebben een lekker stoofpotje met funchi gegeten.

Daarna alle paperassen doorgenomen, volgens mij zijn we compleet. Half acht ben ik vertrokken naar de andere kant van Willemstad voor paaldansen en ik was netjes op tijd. We hebben wat leuke basis oefeningen gedaan. Ik ben blij dat ik al wat ervaring heb opgedaan in Nederland. Nu komt er alleen nog wel een stukje choreografie bij, iets waar ik niet zo goed in ben. Wel een uitdaging dus! Weer via een totaal andere route terug gereden. Richtingsgevoel was nu zo handig geweest. We hebben ook ons eerste restaurant uitgekozen voor de maand Maart. Hier gaan we zaterdag naartoe, gecombineerd met een dagje strand.

Dinsdag 10 maart 2020

Staat vandaag gewoon een stranddag op de agenda! ’s ochtends Google uitgelaten en daarna m’n strandtas ingepakt. Door een vriendin opgehaald, langs de kinderopvang en vervolgens door naar het strand. Natuurlijk was vandaag de meest bewolkte dag tot nu toe, maar dat mocht de pret niet drukken. We zijn naar Jan Thiel geweest en hebben lekker onder de palapa gelegen, goed voor zon en regen (wat een slogan!) in de namiddag zijn we via de dagopvang weer naar huis gegaan, waar ik werd opgepikt door Duco om een auto te bekijken. Helaas is dit ‘m niet voor ons. Toevalligerwijs zag ik dat onze brievenbus open stond (zo’n Amerikaanse) en er lagen twee brieven in. Nieuwsgierig als ik ben wilde ik toch even spieken. We delen namelijk een huisnummer met de eigenaresse van de woning, dus mogelijk was er post voor haar. Niks was minder waar, de gemeente Amersfoort heeft ons gewoon aan de andere kant van de wereld gevonden! We hadden op zich wel het adres doorgegeven, maar niet verwacht dat er ook daadwerkelijk post naartoe gestuurd zou worden. Ook begrepen we van anderen dat de postbezorging erg onbetrouwbaar is en er een hoop niet aankomst. De gemeente heeft netjes laten weten dat wij niet meer woonachtig zijn in Nederland. Deze informatie hebben we weer nodig om ons officieel te kunnen inschrijven op Curaçao. Het eten was een kwestie van het opwarmen van het eten van gisteren. Na het eten hebben we de printer weer goed gebruikt en op de porch de favoriete programma’s gekeken.

Woensdag 11 maart 2020

Vanochtend weer Google uitgelaten en het voornemen om vroeg te gaan sporten thuis, echter werd het eerst een paar uurtjes thuiswerken. We zijn bezig met het huurcontract van ons droomhuis en we moeten ook weer even het verblijf en de verhuur van onze huidige woning en auto regelen. Daar was ik dan ook weer even zoet mee. Dan was het rond half 10 toch wel tijd om het springtouw en de weerstandbanden te pakken en aan de slag te gaan. Blij dat ik toch nog gesport heb. De rest van de dag bestond ook weer uit mail checken, papieren printen en invullen, alvast op Google Maps kijken waar ik morgen allemaal moet zijn. Ondertussen ook druk geweest met het uitzoeken van mijn reserveringen bij Airbnb vanaf juli 2016. Deze servicekosten kunnen namelijk mogelijk teruggevorderd worden, zoals hier te lezen is. Gelijk mijn recent opgedane Excel kennis kunnen toepassen voor een mooi overzicht, want het zijn toch behoorlijk wat overnachtingen die ik via Airbnb heb geboekt. Verder ook nog lopen stoeien met WordPress.
Ondertussen deed de wasmachine zijn werk en inmiddels zijn we er ook achter dat de vaatwasser goed is gerepareerd. Tijdens het draaien lekte hij niet meer. We moesten echter wel eerst weer de waterkraan opendraaien, want dat was de monteur dan wel weer vergeten.
Na een simpele maaltijd met kipshoarma en salade ben ik weer naar paaldansen gegaan. De focus lag nu op stretch en kracht. Fijn om weer wat te bewegen. Het is trouwens echt grappig, qua taal wordt er van alles door elkaar gesproken; Engels, Papiamentu, Spaans en Nederlands.

Donderdag 12 maart 2020

Een drukke planning vandaag. Het begon met Duco wegbrengen naar zijn werk en daarna gelijk door naar een departement van de overheid om het paspoort van Google op te halen wat bij de douane was ingenomen. Het gebouw had ik redelijk snel gevonden en de beveiliger gaf me aan dat ik naar kamer 5 mocht. Ik werd vriendelijk geholpen door een medewerker die mij het paspoort van Google terug gaf en hiervoor moest ik even tekenen. Ik weet niet precies wat ze ermee gedaan hebben, maar we hebben het document in ieder geval weer terug. Vervolgens ben ik naar een verzekeringsmaatschappij gegaan om informatie in te winnen over autoverzekeringen. Een mooi verschil met Nederland. In Nederland staan ze je denk ik raar aan te kijken wanneer je naar het hoofdkantoor van een verzekeringsmaatschappij gaat om een verzekering af te sluiten of informatie te vragen. Dat gebeurt allemaal online. Wat informatie en aanvraagformulieren verder ben ik weer op pad gegaan. Om 10 uur had ik een afspraak op Blue Bay voor de aankoopkeuring van de auto. Aangezien ik nog wat tijd over had en de winkel/groothandel Cost U Less vlakbij zat ben ik daar langs gegaan om eens even te kijken wat ze allemaal hebben. Het lijkt wat op Goisco en ik heb wat cola en beleg gehaald. Inmiddels was het half 10 geweest en ben ik richting Blue Bay gereden. Daar lang voor de entree staan wachten voordat ik het resort op mocht. Er moest even gebeld worden, rijbewijs en kenteken noteren en toen mocht ik door. Ook de monteur was er redelijk op tijd en heeft zeer secuur de auto gecheckt die we willen kopen. Leuk en interessant om te kijken waar er allemaal op gelet wordt. Ik kan nu in de toekomst tenminste doen alsof ik verstand heb van auto’s. Er werd gekeken naar de lichten, toeter, alarm, wielen, wielkasten, accu, olie, uiterlijk, gordels, airco, ramen, reservewiel, achterbak,  computer, rem en nog wat dingen. Ook een stuk mee gereden en de conclusie was dat het een fijne, goede auto was. Enige is dat de olie vervangen moet worden (met oliefilter) en er moeten nieuwe remblokken op. Dit is te overzien. Ik heb wat adresjes gekregen waar ik de benodigdheden kan halen, zodat de monteur dit kan vervangen. Weer wat erbij op mijn todo lijstje. Echt zo iets wat ik nooit zou doen in Nederland, zelf ergens onderdelen scoren en dan weer iemand regelen om het te fixen. Je stapt hier zo makkelijk uit je comfort zone. Wel grappig om te merken. Rond 11 uur waren we klaar en ben ik even doorgereden naar La Curacao. Ik had van deze winkel gehoord dat ze er van alles hebben en dit klopte. Het is een soort mega action met allerlei huishoudelijke artikelen. Leuk om tussen te snuffelen, maar voor nu nog niet echt handig om er spullen te kopen. We moeten namelijk nog verhuizen. Na La Curacao ben ik doorgereden in de richting van ons verhuisbedrijf wat ons helpt met de aankomst van de container en de afhandeling ervan. Op de route reed ik langs HomePlus. Ik was benieuwd wat daar het aanbod was en eigenlijk was het ook een soort action met een hoop spullen. Hier ook weer even rondgesnuffeld. Vlakbij het verhuisbedrijf zit Centrum Mahaai, een supermarkt. Ik had nog even de tijd voor de afspraak bij het verhuisbedrijf dus wilde ook even het assortiment van Centrum bekijken. Hier hebben ze toch weer andere producten dan bij Mangusa. Zo op het eerste oog hebben ze wat meer Nederlandse producten, maar is het een kleinere supermarkt dan Mangusa. Hier wat producten gekocht waarvan het me nog niet gelukt is om dit bij Mangusa te vinden. Grappig dat ze hier de cruesli verkopen die ik in Nederland ook altijd had. 
Om 1 uur had ik een afspraak bij Meyer Moving om alle papieren aan te leveren voor douane en het invoeren van onze spullen. Gelukkig hadden we alles goed verzameld en geprint en kon ik daar ook vlot weer weg. Rond half twee was ik weer thuis, waar ik alle spullen even heb opgeruimd en me nog even heb gestort op het regelen van een verlenging van de huurauto en het Airbnb verhaal. Vandaag staat ook zwemmen op het programma, dus ik had alvast wat voorbereidend werk gedaan voor het eten, zodat we na het zwemmen onze honger gelijk kunnen stillen. 
Rond vier uur ben ik Duco gaan halen en zijn we doorgereden naar Mambo. Hier hebben we weer een half uurtje schoolslag-style baantjes getrokken. Het is zo heerlijk en zo bizar dat we dit gewoon aan het einde van de middag kunnen doen. Genieten! Thuis snel het eten opgewarmd en buiten opgegeten. De avond gevuld met Expeditie Robinson en Temptation Island. Beide kunnen niet tippen aan Curaçao trouwens ;).

Vrijdag 13 maart 2020

Tot nu toe vond ik het niet noemenswaardig om Corona hier te benoemen, maar nu kunnen we er op Curaçao ook niet meer omheen. De afgelopen dagen was er af en toe fake news over besmettingen en was er een cruise schip met bevestigde corona patiënten, waardoor de mensen niet van de boot af mochten. Nu is echter officieel vastgesteld dat de eerste Corona patiënt op Curaçao is. Het gaat om een 68-jarige toerist in een resort. Op weg naar het werk van Duco hoorden we dat er later op de dag een persconferentie zou zijn. Na het afzetten van Duco ben ik boodschappen gaan doen en eenmaal thuis was de persconferentie in het Papiamentu bezig. Enkele woorden begreep ik wel, maar wat de strekking was, geen idee. Later kwamen er Nederlandstalige berichten dat er geen vluchten meer uit Europa mogen landen op Curaçao en dat mensen ook niet meer weg mogen. Of dit om lokale mensen gaat of ook toeristen is me niet helemaal duidelijk. Ik denk dat toeristen nog wel worden gehaald, maar dat bewoners niet meer weg mogen, want dan kom je in ieder geval de komende twee weken niet meer terug. Ook kwamen er wat filmpjes en foto’s voorbij dat ook het hamsteren hier is begonnen. Gelukkig had ik in de ochtend weekboodschappen gedaan en kunnen we in ieder geval wat vooruit. In Nederland had ik een trotse verzameling aan voedselvoorraad, maar hier heb ik dat bewust niet, omdat we nog moeten verhuizen en ik geen zin heb om een heel arsenaal aan voedsel te verplaatsen.
Maar goed, dat was de ochtend en dat was Corona. Verder heb ik mijn facturen van Airbnb ingediend en ben ik op auto-onderdelen jacht gegaan in het Nederlands, Engels en Spaans. Ik: “cuanto cuesta brake pads?” Garage: “Uit welk jaar komt de auto?*” (*in het Spaans.) Ik: “Dos, Zero, Uno, Cinco.” Dat niveau zegmaar. Ik heb bij drie bedrijven prijzen opgevraagd en die zijn niet mals. Aangezien ik nog steeds nul verstand heb van auto’s kan iedereen me ook alles wijsmaken, maar remblokken schijnen in Nederland niet duur te zijn en hier blijkbaar wel. Maar wat moet, dat moet. Met de monteur van de aankoopkeuring heb ik in ieder geval een afspraak gemaakt om de onderdelen te vervangen en de olie te verversen. Nu dus alleen nog de auto kopen en de onderdelen kopen.
Op een of andere manier is het ook. gelukt om mijn pincode nu al te vergeten, terwijl die toch al een aantal jaar hetzelfde is en ik er ook heilig van overtuigd ben dat ik hem weet. Echter geeft het apparaat aan dat het niet klopt. Gelukkig hebben we meerdere pasjes mee. Vandaag kwam ook weer de jaren 50 huisvrouw in mij naar boven. Het was tijd voor stofzuigen en dweilen. In de supermarkt had ik ook gemarineerde spare ribs gekocht en heb me er aan gewaagd om deze zelf te garen. Even de Celcius omrekenen naar Farenheit en een gokje wagen met de oven.
Inmiddels was het tijd om met een tanksessie tussendoor Duco op te halen (met slippers en korte broek in de achterbak) en onze weg te vervolgen naar de Chill om daar het weekend in te luiden. Dit hebben we weer met een drankje in onze hand en voetjes in het water gedaan. Heerlijk!

Rond half 7 waren we thuis en moesten de spare ribs nog even opgewarmd worden. Ik ben nog niet helemaal tevreden met het eindresultaat. Ze vielen wel van het bot, maar de temperatuur was denk ik toch iets te hoog, want een deel van de botjes. en het vlees was wat zwart geworden. Volgende keer op een nóg lagere temperatuur.
Na het eten hebben we een Netflix film gekeken op aanraden van een collegaatje in Nederland; Fractured. Prima film op de vrijdag avond. Ondertussen hoorden we in de verte af en toe een knal, waar Google niet zo lekker op ging.

Hij vond het eng en probeerde bij ons op schoot te kruipen. Iets wat lastig gaat met een 30 kilo zware hond op een krappe buitenstoel. Het was ook opgestaan is plaats vergaan, want toen ik even weg was lag Google in mijn stoel. Verder hebben we nog een route uitgestippeld voor morgen, om eens naar (tuin)meubelzaken te gaan voor inspiratie.

Zaterdag 14 maart 2020

De ochtend stond in het teken van meubelzaken langsgaan om te kijken naar tuinmeubels. Onze meubels uit Nederland zitten in een container die als het goed is morgen aankomt op Curacao. In Nederland hadden we een een-kamerappartement met balkon. Meubels voor buiten hebben we dus niet. Het huis wat we op het oog hebben heeft een tuin en porch en we houden van het buitenleven (want niemand is een binnenmens). Dus daar moeten we wel wat voor gaan aanschaffen en oriënteren hierop kan geen kwaad. We hadden wat winkels gevonden via Facebook en zijn deze systematisch afgegaan. De route bestond uit Franks Spullen (een kringloopwinkel), Loods1 (zoals de naam doet vermoeden; een beetje Loods5-achtig), Techniek Plaza (soort Karwei), Economic Center (niet ons ding) en Rottemhuys (mooi spul, geen mooie prijs). Ook kwamen we in winkels met echt de meest lelijke meubels.

We weten nog niet precies wat we zoeken, wat handig is qua indeling en wat de afmetingen überhaupt moeten gaan zijn, maar een beetje kijken wat het aanbod is was wel fijn. We wisten natuurlijk al wel dat meubels hier duur zijn, maar daarin zijn nog wel grote verschillen. De pech is alleen dat we de duurdere spullen ook wel de mooiste spullen vinden. Franks Spullen heeft echter ook leuke dingen en op marktplaats en Facebook komen soms ook pareltjes voorbij. Heel veel wijzer zijn we dus ook niet echt geworden. We hebben thuis geluncht en wilden in de middag eigenlijk naar Jan Thiel, echter was het inmiddels wat gaan regenen en hebben we maar nog meer meubel zaken opgezocht. We zijn langs Mundo Mio (meer een webshop), House of Style, een soort Intratuin en wat andere zaakjes gereden. Het was allemaal niet zo hoopvol. House of Style had wel wat leuke dingen, dus dat houden we wel in ons achterhoofd. Tijdens onze zoektocht waren we ook even langs Chamo Auto Parts gereden om te checken of de onderdelen op voorraad waren. Hiervoor hadden we echter het chassis nummer van de auto nodig en die hadden we natuurlijk niet. Aan het eind van de middag ook nog even langs de Albert Heijn gereden voor een kleine boodschap. Hier was geen hamsterchaos gelukkig.

Eenmaal thuis nog even gebeld met het thuisfront en daarna aanstalten gemaakt om lekker uit eten te gaan bij Pop’s Place. Ons eerste restaurantbezoek sinds we hier zijn. Het was een goed begin. Voor de review, klik hier! Genoten van het uitzicht, het eten en elkaar.
’s avonds was het voor ons tijd voor Wie is de Mol? De hele dag al naar uit gekeken en Whatsapp op stil gezet en een social media verbod voor mezelf om geen spoilers te zien. Helaas waren mijn mollen (ik had er twee) niet de mol, maar wel leuk om de (onzichtbare) hints teen de acties van de mol te zien. Het was blijkbaar een intensieve dag, wat vrij vroeg vielen onze oogjes al dicht.

Zondag 15 maart 2020

Ook op zondag gaat de wekker. Om half negen hadden we een bezichtiging bij een auto. Het idee is ontstaan om een jeep-achtige auto aan te schaffen waar we lekker met Google naar het strand kunnen en makkelijk over onverharde wegen kunnen rijden zonder ons zorgen hoeven te maken over krassen, zand en grip. De Jeep waar we gingen kijken was echter wel heel groot en heel extreem.

Ik zag mezelf er in ieder geval niet in rijden en dan heb je vrij weinig aan een auto (ook al was ie ook erg mooi om naar te kijken). Goed om voor onszelf te weten dat het ook wel wat kleiner en handzamer mag. Vandaag is de handyman ook weer langs geweest om nogmaals naar de lekkage in de badkamer te kijken en het proberen te verhelpen, want dit was vorige keer blijkbaar niet gelukt. Ondertussen zitten wij een beetje te chillen in de tuin en volgen we het Corona nieuws wel op de voet. Hier is inmiddels de tweede officieel bevestigde besmetting een feit (de vrouw van het eerste geval) en ergens heb je toch wel het idee dat veel binnen blijven en geen contact met anderen het beste is, maar dit daadwerkelijk tot uitvoering brengen is een tweede. Grote (toeristische) massa’s zoeken we in ieder geval even niet op.

Wat we wel hebben gedaan is op een wegwerp barbecue in de tuin gebarbecued. Hij was vrij klein en wij waren vrij ongeduldig, dus toen de saté lag te grillen heb ik twee hamburgers op het fornuis gebakken. Als laatste hadden we nog lomito (ossenhaas) en dit smolt op de tong. Mooie afsluiter van het weekend. 🙂

Gisteren sinds tijden voor 10 uur gaan slapen, het was heerlijk! Om half zeven werd ik wakker. Om zeven uur stonden we met Google bij de Sint Joris Baai. Hij heeft wat door het water gerend, maar was er al vrij snel klaar mee. We hebben genoten van een prachtige zonsopgang.

Thuis begon de uitdaging om Google te wassen. Daar zijn we effectief langer mee bezig geweest dan het uitlaten, maar ach. Het was een groot waterballet in de badkamer, gelukkig droogt hier alles snel. 

Vandaag stond op de agenda om even alle papieren bij elkaar te zoeken voor het verhuisbedrijf en het verzekeren/kopen van een auto. We kwamen er al snel achter dat we van een hoop documenten kopieën moeten hebben. Ons doel van vandaag werd dan ook een printer vinden. Helaas is het zondag en er is een hoop dicht. In Nederland had je via Bol.com of coolblue een printer gekocht en morgen in huis gehad, maar zo werkt dat hier niet. We zijn – lekker burgerlijk – naar Building Depot, Kooyman, Goisco En Carrefour geweest, helaas geen van die vier had een printer. De winkel die het waarschijnlijk wel heeft is dicht op zondag. Dat wordt dan weer een taak voor maandag. Wel hebben we lekker lopen rondstruinen in deze enorme winkels en her en der wat gekocht. Ook alvast naar tuinmeubels gekeken. Ze hebben oprecht leuke spullen!

Weer thuis hebben we ons verder verdiept in de regelzaken die nog gaan komen; auto overschrijven, auto verzekeringen, bankrekening openen en zoeken naar winkels waar ze tuinmeubelen verkopen. Ondertussen was de klusjesman weer terug om weer iets te doen op het dak en om iets te sprayen tegen termieten. De eigenaresse is daarbij ook een uur zoet geweest met de planten water geven.

Inmiddels was de avond alweer ingevallen en hebben we gegeten en alvast wat dingen klaargemaakt en klaargezet voor de werkdag morgen. Nog even wat tv programma’s kijken en dan zit de avond er alweer op.

Het eerste echte officiële weekend voor Duco. Deze wilden we inluiden met een tripje naar Playa Piskadó, lekker snorkelen met de schildpadden. Het plan was om lekker vroeg te gaan, zodat het nog rustig is. Rond acht uur vertrokken we en om negen uur kwamen we aan. We hebben een hoop schildpadden gezien en aan het einde van onze sessie ook nog een murene (waterslang achtig ding).

Nadat we waren opgedroogd zijn we nog naar Playa Lagun gereden om daar nog even te chillen.

Om te voorkomen dat we zouden verbranden zijn we rond half 12 terug gereden naar huis (grotendeels zonder navigatie!) en hebben daar heerlijk geluncht. 

In de middag waren we druk in de weer met klusjesmannen. De eigenaresse had aangegeven dat er mensen naar het dak kwamen kijken voor een lekkage in de master bedroom. Wij hebben nooit water zien liggen, maar warempel, er lag een klein plasje water. Dit aan de eigenaresse doorgegeven. Of ik dat even wilde laten zien aan de enkel Spaanstalige monteur. Google translate leek niet echt aan te komen bij de monteur, dus met woorden als ‘aqua’ en ‘aqui’ probeerde ik wat duidelijk te maken. Ook was er lekkage in de badkamer en ik kon nog net ‘aqua en el bañho’ eruit krijgen. Geen idee of hij mij begrepen heeft, hij heeft wat naar het water gekeken en zei wat Spaans. Ook was hij druk in de weer met de vaatwasser. Hij heeft uiteindelijk de slang zonder het gat verwijderd. Met de eigenaresse op speaker probeerde hij uit te leggen waarom de intacte slang eraf moest om de kapotte slang te repareren. Zij snapte er zelf ook weinig van, maar de conclusie was; hij gaat nu weg en komt later terug. Dit klopte in ieder geval. Hij kwam later op de middag terug, toen wij met mijn ouders zaten te beeldbellen. Het was lekkere chaos. Google was hard aan het blaffen, er stond een man op het dak water op de lekkage te gooien, Duco en een collega van de man keken in de slaapkamer of het lekte. Verder werd de vaatwasser toch gerepareerd (tenminste, dat denken we) en het plasje water in de badkamer ligt er nog steeds. Afijn, na een klein uurtje waren de mannen weer weg en was de rust weder gekeerd. 

‘s avonds bakbanaan met hamburger en salade gemaakt en gegeten en daarna Wie is de mol en Expeditie Robinson gekeken. 

Vanochtend kwam er een schoonmaakster, omdat vanmiddag er een kijker bij onze Airbnb komt kijken en dat moet er dan natuurlijk tip top uitzien. De eigenaresse heeft ook de tuin weer even onder handen genomen en het zwembadje gefilterd. Ondertussen probeer ik eindelijk wat delen van mijn blog op de website te zetten, maar esthetisch vind ik het niet echt wat, Maargoed. In de middag kwam een vriendin langs die ik in 2016 voor het laatst gezien heb hier op Curaçao. We hebben in de tuin bijgekletst en een strand date voor a.s. dinsdag! Vlak voordat de kijkers kwamen heb ik het huis nog even netjes gemaakt en gezorgd dat Google opgesloten op de porch zat. Al die vreemde mensen over de vloer, niks voor hem. 

Ze waren met z’n vieren en vonden Google heel schattig, dus Google toch maar vrij gelaten en dat ging prima. 

Geen idee of de kijkers het huis gaan huren. Zolang wij er maar kunnen blijven zitten totdat we naar onze permanente woning kunnen. 

Vlak daarna kwam Duco vanuit zijn werk en kapper thuis en zijn we snel richting Mambo gereden voor onze eerste, echte, officiële vrijmibo. Het is zo surreël om daar te staan als niet-vakantieganger zijnde. Er is fijne muziek, de zon schijnt, voetjes in het zand, korte broek aan en kijken naar het water. 

Vlak na zonsondergang zijn we weer richting huis gereden. Het eten had ik al klaargemaakt (wraps) en hebben we op de porch opgegeten. Daarna de laatste aflevering van Love is Blind gekeken en nog even Lang Leve de Liefde. We hebben het niet laat gemaakt en nog een poging gewaagd aan de tv kantine, maar we vielen in slaap. De dag start hier twee uur eerder, maar houdt ook twee uur eerder op. 

Na het gebruikelijke ochtendritueel zijn we op instructies van een collega van Duco richting Punda gereden. Het ging iets vlotter dan gisteren, maar ook hier was nog een flinke bottleneck in het verkeer. Gelukkig wel op tijd vertrokken. Nadat ik Duco had afgezet ben ik boodschappen wezen doen bij Mangusa. Uitgebreid de tijd genomen om een poging te wagen tot weekboodschappen. Ik denk dat het gelukt is! Weer thuis heb ik me even verdiept in het openen van een bankrekening en die gaan we volgende week aanvragen. Ook nog contact gezocht voor het verzekeren van een auto. Hierover wordt weer contact met mij opgenomen. We wachten af. Verder hebben we ook nog een bezichtiging gepland voor a.s. maandag bij een huis wat we een tijdje geleden op een website hadden gezien. Kan nooit kwaad om daar te gaan kijken als eventuele backup voor ons droomhuis.
Wat betreft het droomhuis wat we dinsdag hadden gezien; Duco heeft contact gehad met de eigenaar en hij is binnenkort ook op het eiland, dan spreken we met elkaar af en hopelijk kunnen we dan ook het contract ondertekenen. Spannend!
Nadat ik Duco weer van zijn werk heb opgehaald zijn we doorgereden naar Mambo beach. Ons eerste uitje naar een strand om te gaan zwemmen. Aangezien fietsen en wandelen hier niet meer echt tot de opties behoren is ons voornemen om (twee)wekelijks te gaan zwemmen. We zijn heen en weer gezwommen in een half uurtje. Heerlijk. Mijn sporthorloge snapte er niks van. De heeft 46 meter beweging op het land geregistreerd. In het water hadden we een besefmomentje; Wat hebben wij een geluk dat we gewoon aan het einde van de middag de zee in kunnen rennen. Het leven op slippers, de constante aangename temperatuur en het niet hoeven nadenken of je een jas of vest mee moet nemen is zo ontzettend fijn.
Thuis snel de spulletjes opgehangen om te drogen en eten gemaakt. Dat hadden we wel verdiend. Daarna met een iced coffee voor ‘de buis’ Love is Blind gekeken. 

Na een wat onderbroken nacht zijn we Google weer wezen uitlaten en hebben we een bakje koffie gedronken. Vandaag heb ik Duco naar zijn werk gebracht. We kozen dit keer voor de route die Google Maps had uitgestippeld. Domste idee ever. Ik denk dat we er  45 minuten over gedaan hebben, voor iets wat ook in 20 minuten kan. Hier zijn zoveel wegen die naar Rome leiden, dat we elke dag wat anders gaan uitproberen. Hier wordt op Google Maps niet de verkeersdrukte weergegeven zoals in Nederland. Nadat ik Duco had afgezet ben ik op expeditie gegaan naar de paaldansschool. Deze zit aan de andere kant van Willemstad. Vanuit Punda was ik er vrij snel, maar heel erg precies heb ik het niet gevonden. Volgens mij wel het gebouw waar het in zou moeten zitten, maar niet echt de exacte locatie. Ik heb het nog nagevraagd via de App en ze zei dat ik goed zat. Daar moeten we dan maar op vertrouwen. Het was weer een half uurtje terug naar huis, waar ik wat sport ontwijkend gedrag aan het vertonen ben, door dit te gaan typen. De batterij van de laptop is bijna op dus ik moet zo van mezelf aan de slag. Alhoewel… de eigenaresse heeft laten weten dat er mogelijk een nieuwe huurder is voor de langere termijn en ze komt even langs om te checken of het huis netjes genoeg is en er komt een monteur voor de vaatwasser en ze gaat ook nog even de tuin netjes maken. Dus misschien is er niet eens tijd om te sporten.  

De eigenaresse kwam inderdaad langs met de monteur en hij heeft het idee aangedragen om de slang te lijmen en dan weer met tape eroverheen te gaan. Ik ben benieuwd of dat voldoende is. De eigenaresse heeft een schoonmaakster geregeld voor de bezichtiging. Super Chill! Ze komt vrijdag. 

De middag bestond uit sporten en stoeien met WordPress. Daarna weer Duco opgehaald en zaalvoetbalschoenen uitgezocht (voor Duco, niet voor mij). Thuis snel gegeten en in de avond ben ik gaan paaldansen.

Uiteindelijk gevonden waar ik wezen moest, ze waren alleen vergeten te vertellen dat de les 45 minuten eerder was begonnen. Dus heb een heel klein stukje meegepakt. Wel leuk en ik ga 10 lessen doen de komende 5 weken. Zin in!

We hebben al vrij snel besloten dat het huis wat we gisteren hebben bekeken niet is wat we zoeken. Dit hebben we de makelaar ook laten weten. Hij houdt zijn ogen en oren open voor andere woningen voor ons. Fijn! Inmiddels hebben we denk ik al vijf makelaars die zich met onze vraag bezig houden. Gisteren heeft een collega van Duco ook aangeboden om bij zijn huis te komen kijken. Zij vertrekken namelijk binnenkort. Vanavond gaan we langs.
‘s Ochtends begon ik heel fanatiek met een workout thuis, maar na de warming up appte een vriendin dat ze klaar was om met de honden te gaan wandelen. De training  heb ik dus niet meer afgemaakt. In haar chille pickup zijn we met haar twee honden en kindje wezen wandelen. Een ander stukje bij de Sint Joris baai, wat ook een leuk plekje voor Google zal zijn. We hebben lekker pootje gebaad en zijn na een klein uurtje terug gegaan naar haar huis voor een glas limonade. 

Eenmaal weer thuis heb ik nog even een zoektocht gedaan naar huizen, maar eigenlijk was er geen nieuw aanbod wat in ons straatje paste. Verder heb ik weer even de huisvrouw uitgehangen en zowel binnen als buiten gestofzuigd – IN BIKINI – een primeur! Maakt het er niet leuker op, helaas :’).
Verder aan de slag gegaan met mijn website. Nog nooit een echte website gemaakt, dus ik ben benieuwd hoe dat allemaal gaat. Ook nog even gesproken met het thuisfront.
Aan het einde van de middag heeft Duco mij opgehaald en zijn we bij de woning wezen kijken. Ik had verteld dat het vinden van een nieuwe auto net Tinder is, nou dit was liefde op het eerste gezicht! Waar bij we bij alle andere woningen (stuk of vijf) overal wel iets vonden wat het net niet was en we ons daar niet overheen konden zetten, hadden we dat hier helemaal niet. Niet dat het aan al onze wensen voldoet, maar de dingen die er zijn, zijn irrelevant omdat we op een roze wolk zitten! We zagen het en we wisten het; Wij willen dat dit ons huis wordt de komende jaren. Waar bij de andere huizen de negatieve punten het wonnen van de positieve punten hebben we bij dit huis meer zoiets van; Op die kleine paar dingen, daar vinden we vast wel wat op. De huidige huurders gaan ons nu voordragen aan de eigenaar en hopelijk kunnen we het huis dan overnemen. Mocht dit zo zijn zullen we rond half april waarschijnlijk over kunnen. Door de bezichtiging was het al vrij laat geworden en hebben we thuis snel even wat gegeten en Netflix weer aangezet. We zijn op tijd naar bed gegaan, maar rond 01:00 uur werden we wakker omdat de stroom was uitgevallen. Ik voelde namelijk ineens geen wind meer van de ventilator en het was een stuk warmer. Dan slaan muggen ook hun slag en ben ik lekker geprikt. Na een tijdje ging de stroom weer aan, de ramen dicht en de ventilator weer aan. Gelukkig wel weer verder kunnen slapen.