Toerist in eigen land! Dat is wat ik deze week gedaan heb. Samen met m’n ouders het hele eiland over gecrosst om een hoop te zien en beleven van wat het eiland allemaal te bieden heeft. Hierbij hebben we natuurlijk ook nog een hoop en lekker gegeten. Het weekend stond dan ook in het teken van even bijkomen.
Allereerst zijn we naar verschillende winkels geweest waar ik graag kom. We houden van struinen in Action achtige winkels en dan kan je hier je lol op. Deze shopping-spree hebben we onderbroken door in Willemstad bij Plasa Bieu te eten en vervolgens een wandeling door Punda en Otrobanda te maken.
Nog een ontzettend lekker ijsje gegeten in het Riffort bij Don’s Ice Cream Shop. Zeker een aanrader! De tour vervolgde zich naar de supermarkt, om ook deze te laten zien en wat lekkernijen te scoren.
Ondertussen was wel de bandenspanning van de auto te laag geworden en kwam er een zoektocht bij voor een bandenspanningsmeter en een goede pomp. De meter hebben we gevonden, een goede pomp nog niet.
In de avond hebben we een drankje gedaan in Pietermaai voordat we thuis gingen eten. Het was super leuk om mijn ouders alle plekjes, winkeltjes en routes te laten zien. Mooi hoe twee ‘werelden’ zo bij elkaar komen.
Het was een meerdaagse tour, maar we hadden ook zeker een rustdag. Deze hebben we gespendeerd bij Kokomo Beach maar niet voordat ik mijn sportschool had laten zien. Het was wat bewolkt op het strand, maar de temperatuur was prima. Hier hebben we ook nog geluncht – wat overigens erg lekker was – en we zijn bijtijds terug gereden richting huis, omdat we om 4 uur een boottochtje op het Spaanse water hadden gepland.
Geitenkaas salade van Kokomo 
Ceasar salade van Kokomo
De lucht werd alleen steeds donkerder en dreigender. Hierop heb ik even de kapitein gevraagd of de tocht nog doorging, aangezien code geel inmiddels was afgegeven, maar hij voorzag geen problemen. Eenmaal onderweg naar de haven werd ik gebeld door de kapitein dat hij het tóch niet zo’n goed idee vond om te gaan varen. Helaas. We hebben rechtsomkeert gemaakt en thuis de hapjes en drankjes tevoorschijn getoverd. Het heeft behoorlijk geregend en we waren blij dat we niet op een bootje zaten.
Na deze rustdag ging het programma weer verder. We zijn op pad gegaan richting westpunt. Dit deden we via Shete Boka National Park. We waren redelijk op tijd en het was erg rustig. Door alle regen en de storm van de avond ervoor was de weg lekker modderig. Gelukkig hadden we een auto die er goed op voorbereid was. De bandjes waren weer goed op spanning.
Shete Boka is een National Park aan de ‘ruige’ kant van het eiland. Hier geen mooie baaitjes en prachtige zandstranden. Het heeft meer weg van een maanlandschap. Ook de zee is heel rauw en ruig. Altijd leuk om hier even te lopen. Natuurlijk waren we wel weer vergeten om ons even in te smeren, dus de schoudertjes waren een beetje rood. Je zou denken dat het al goed in mijn systeem zit, maar nee.
Na een uurtje hebben we onze weg vervolgd naar Playa Grandi om met de schildpadden te snorkelen. We waren wat later dan gebruikelijk en het was qua mensen ook een stuk drukker. Bij Playa Grandi was wel de avond ervoor een visser om het leven gekomen door de storm, dus het voelde wel een beetje gek om daar te snorkelen. Ook zagen we nog een gezonken bootje op de bodem liggen die waarschijnlijk volgelopen was met water de avond ervoor. Maargoed, we kwamen natuurlijk voor de schildpadden. De eerste tien minuten in het water was er geen schildpad te bekennen, maar gelukkig kwamen ze na een tijdje aangezwommen. Ze zijn denk ik inmiddels half gedomesticeerd. Het zijn wilde schildpadden, maar ze eten al het restaval van de vissersboten en tolereren de zeer charmante snorkelaars hierbij. Dit maakt dat je toch wel erg kan genieten van hun gracieuze verschijning.
Ook hebben we nog even Playa Forti aangedaan voor een mooi uitzicht over Playa Grandi. Daar kan ook van de rotsen gesprongen worden, maar wij hebben niemand dat zien doen deze keer.
De tour vervolgde zich naar Playa Lagun. We wilden bij Bahia lunchen met een mooi uitzicht over de baai, maar de tafel die beschikbaar was, stond in de brandende zon. We hebben het geprobeerd, maar het was echt té heet. We hebben onze heil gezocht bij het lager gelegen restaurantje; Discover Lagun. Geen prachtig uitzicht, maar wel heerlijk in de schaduw. We hebben prima geluncht en als toetje een cheesecake genomen. Ik moet zeggen, de burger zag er fantastisch uit! Het broodje met kip was prima, maar niet super bijzonder. De cheesecake was erg lekker, wel gebakken. Mijn voorkeur gaat altijd uit naar een no-bake cheesecake. De volledige review lees je hier.
Nadat we naast de lunch ook weer goed gehydrateerd waren zijn we nog even bij Playa Lagun geweest. Ik heb lekker op een handdoekje gelegen terwijl m’n ouders de snorkelsets weer aandeden. Er waren die dag wel ontzettend veel vliegjes op het strand. Ze doen niks, behalve heel vervelend zijn.
Voor het vervolg van de tour hebben we even de opties afgewogen. Of naar Cas Abou strand, of naar Karakter bij Coral Estate. De keuze viel op het laatste. Even lekker een drankje doen. Onderweg hebben we nog even een tussenstop gemaakt bij Santa Martha voor een prachtig uitzicht over de baai.
Bij Karakter was het gezellig druk, maar we hadden wel een mooi tafeltje aan het water. Hier hebben we een verfrissende versnapering genuttigd en even relaxt van het uitzicht genoten. Vanuit Karakter zijn we terug naar huis gereden om ons nog even op te frissen voordat we zouden gaan dineren.
Het dineren deden we bij El Gaucho, een steak restaurant waar we al eerder een keer zijn geweest. We hadden gereserveerd en hadden wederom een plekje met een prachtig uitzicht. In de verte konden we het onweer zien en de lichtjes van de stad. Het was een gezellig en heerlijke avond. Zowel het vlees als de desserts waren erg lekker. Het was wat rustig, maar toch moesten we de bediening af en toe even om aandacht vragen.
Ruim voor de avondklok waren we alweer thuis en maakten we ons weer gereed voor de nachten de volgende dag. Het is elke keer niet laat geworden. Lang opblijven in de tropen blijft een uitdaging, haha.
Vroeg opstaan lukt hier des te makkelijker. Zo ook deze ochtend. We hebben rustig aan gedaan. Koffers werden gepakt en nog even genoten van het windje en de zon in de tuin. Als afsluiter zijn we gaan brunchen bij La Bohème, dat prachtige kleine tentje in Punda, waar je ontzettend lekker kan eten en drinken. Ook deze keer was het weer heerlijk toeven.
Nu was het einde toch echt in zicht. Met de koffers achterin de auto zijn we naar Hato gereden en heb ik mijn ouders afgezet. Even weer een verdrietig moment, maar het hoort er eenmaal bij. Hopelijk word ik met deze regelmatige bezoekjes aan Hato wat beter in afscheid nemen. Doordat en een bus met veel toeristen aankwam om in te checken lukte het ons om het afscheidsmoment niet oneindig te rekken en sneakten ze nog snel even de vertrekhal in voor de meute uit de bus. Een troost is wel dat hun volgende bezoek alweer gepland staat en daar kijken we allemaal al weer ontzettend naar uit.
Toen waren we weer met twee… Gelijk maar gestart met alle wasjes en een beetje opruimen. De helft van hun bagage ligt nog hier, scheelt weer meezeulen bij het volgende bezoek. Als afleiding lekker gezwommen aan het einde van de middag en zelf weer eens een maaltijd op tafel gezet.
M’n ouders zijn inmiddels veilig weer aangekomen in Nederland. Hier ligt een doos vol met hun schone was en in het weekend hebben we lekker rustig aan gedaan. We hebben weer een bestelling opgehaald bij de Pitsmoker en hebben bedacht om zelf ook weer vlees te gaan roken. Hiervoor hebben we zaterdag de boodschappen in huis gehaald zodat zondag middag het vlees gerookt kan worden volgens recept van Leonie ter Veld. Ze waren ontzettend lekker!
Voor de rest zijn we de deur niet uit geweest en hebben we een beetje in en rondom het huis gerommeld. Een rustig weekendje met z’n tweeën dus, maar niet voor lang, want maandag staan de volgende gasten weer voor de deur!
Ohja, lange tijd zijn er geen dingen meer kapot gegaan van ons, maar we krijgen het idee dat dit toch langzaam weer aan het gebeuren is. Er gaan steeds weer wat kleine dingen kapot of moeten even gecheckt of gecontroleerd worden. Hopelijk blijft het bij kleine dingen, maar ervaring uit het verleden zegt mij dat we hier weer drukker mee gaan zijn dan we eigenlijk willen.
COVID
Nou, als afsluiter dan nog maar even wat over de stand van zaken rondom COVID op Curaçao. Het lijkt hier wel een beetje de goede kant op te gaan (niet dat het erg slecht ging). Elke dag komen er wel wat gevallen bij, maar er genezen ook weer wat mensen. De teller stond even iets boven de 300 actieve gevallen, maar is nu alweer gezakt naar onder de 300. Ook liggen er nog steeds weinig mensen in het ziekenhuis, gelukkig maar.
Curaçao gaat ook de grenzen openen voor meer landen, zolang bezoekers maar een geldige negatieve PCR uitslag bij zich hebben. Hopelijk blijft dit goed gaan en blijft en wordt Curaçao een vakantieland voor een hoop mensen. Vinden wij in ieder geval erg gezellig!