Maandag was de allerlaatste volledige dag dat we nog konden genieten van ons bezoek en dat hebben we dan ook met volle teugen gedaan. We zijn heerlijk wezen lunchen bij La Bohème in Punda en hebben de laatste avond gegeten bij The Greenhouse op Mambo. Beide erg fijne locaties en voor herhaling vatbaar, lees maar in de recensies! Verder zijn de nodige souvenirwinkels bezocht een laatste groet aan het Casino gegeven en zijn er wat boodschapjes gedaan.
Ook heb ik nog gebruik gemaakt van mijn externe motivator om hard te gaan lopen. Het was weer zwaar, maar toch wel weer blij dat ik het gedaan heb. Vanaf nu moet het weer helemaal uit mezelf komen en de temperatuur die nu toch wel wat hoger ligt maakt dat niet aantrekkelijker. De wind valt soms weg en de temperatuur loopt dan op naar zo’n 35 graden in plaats van de 30 à 32 graden. Ook voelt het een stuk benauwder aan. Niet ongebruikelijk voor de maand augustus en september, wanneer de zon recht boven het eiland staat.
Dinsdag om 18:00 vertrok het vliegtuig van onze visite en met tegenzin vertrokken we rond 3 uur richting het vliegveld. Stomme mondkapjes op en lekker huilen bij de departures. Wat was het fijn dat ze er waren en wat is het weer jammer dat ze moesten gaan. Om onze gedachtes weer even iets anders te doen te geven zijn we op de weg terug naar Mambo gereden om onze gebruikelijke baantjes te zwemmen en ’s avonds hebben we weer hersenloos naar Married At First Sight USA gekeken.
Vanaf woensdag waren weer terug naar ons ‘normale’ leventje. Nog steeds moet ik af en toe even in mijn arm knijpen om te beseffen dat dit ook ons leven is. Ondanks bepaalde opofferingen nog steeds zo blij dat we deze stap hebben gezet.
Vrijdag heb ik voor het eerst in mijn leven een peeling laten doen bij de schoonheidsspecialiste. Ik ben benieuwd. Nog steeds zit ik te prutsen en te pielen met m’n gezichtsverzorging. Pigment, pukkeltjes, droog, vet… het is zit er allemaal en ik hoop dat het allemaal wat egaler en rustiger wordt. Het idee dat het gistpuistjes waren heb ik ook maar laten varen, want al die middeltjes wierpen nou ook niet echt z’n vruchten af.
Donderdag werd bekend dat er op Curaçao geen actieve coronagevallen meer zijn. Voor zo lang het duurt is Curaçao dus coronavrij. Erg goed nieuws! Wel heeft de overheid besloten om dichte/indoor clubs en bars voor twee weken te sluiten, omdat vliegverkeer tot voor kort nog wel mogelijk was tussen Curaçao en Aruba. Op Aruba is er deze week een enorme uitbraak van coronabesmettingen, waardoor de kans bestaat dat er personen die vanuit Aruba naar Curaçao zijn gereisd besmet zijn geraakt. Om eventuele verdere verspreiding te voorkomen is deze maatregelen van kracht gegaan. Voor ons heeft dat niet direct gevolgen. De openbare plekken waar wij komen zijn outdoor. Ook toeristen zullen er geen last van hebben, want die begeven zich ook vaak naar de tenten in buitenlucht.
Vrijdag avond zijn we naar Shelter Rock Paradise gereden voor Jazz Night. Jazz is niet echt mijn ding qua muziek, maar we waren wel nieuwsgierig en Shelter Rock was ons afgelopen zondag goed bevallen. Het is wel even een klein uurtje rijden, maar dat hadden we er wel voor over. We hebben ons prima vermaakt, maar Jazz blijft niet ons ding. Lees hier de review over Shelter Rock Paradise!
Het gaat trouwens goed met de watermeloen plantjes. Ze groeien als kool. Nu maar even lezen hoe het verder moet. Het is trouwens bizar, in Nederland heb ik me serieus nog nooit beziggehouden met planten. Water geven was al een hele opgave en in leven houden lukte vaker niet dan wel. Nu zitten we lekker burgerlijk plantjes over te potten, stekkies te kweken en zaadjes te ontkiemen.
Bij deze kan ik jullie ook mededelen dat dit weekend de allerlaatste bladzijdes uit de Harry Potter reeks zijn gelezen. Boek 7 was uit en deel 8 (dat toneelstuk verhaal) er gelijk maar achteraan gelezen. De filmreeks hebben we dit weekend ook afgerond. Het einde van een tijdperk.
