Ik blijf maar andere smaken tegenkomen van Zuko suikervrij! Nu dus ananas en kokos. Wat betreft kokos ben ik een beetje raar. Ik vind geraspte, gedroogde en gesuikerde kokos echt heel smerig. (Bounty, kokosmakronen, granola met kokos, kokosbrood etc. etc.) Echter vind ik yoghurt met kokossmaak, Malibu of kokosmelk wel lekker. Verse kokos vind ik een beetje mwoah en vers kokoswater is koud wel lekker. Deze smaak durfde ik dus wel aan. Wat kan ik er van zeggen.. Het heeft inderdaad de kokossmaak zoals van (drink)yoghurt met een vleugje ananas en dan op waterbasis. Wel lekker dus! Hij behoort niet tot de favorieten, maar is zeker niet vies!
Een vreemde eend in de bijt. Ik had een soort witte chocolade verwacht met een mokka achtige praline aan de binnenkant, maar tot mijn verbazing had het de kleur van melkchocolade. Dat verwacht je niet als je ‘Wit Cappuccino’ ziet staan. Uit de koelkast viel de smaak een beetje weg, maar naarmate de reep wat zachter werd kwam ook de mokka smaak meer naar voren. Het is wel oké, maar niet een smaak dit ik nogmaals zou kopen.
Een toppertje dit! In Nederland kocht ik dit al regelmatig bij de Turkse supermarkt en was dan ook blij verrast dat ik ze hier in de groothandel zag liggen. Ze smaken heerlijk, zijn lekker zout en hebben een goede bite. Zo’n zak eet je makkelijk in je eentje op. Oh, je hoeft geen ui-fan te zijn om dit lekker te vinden.
Het houdt niet op met de verschillende smaken. Dit keer mandarijn. De beste omschrijving die ik kan geven… Weet je nog, jaren geleden als je met de basisschool op schoolreisje ging en je helemaal verdorst tijdens de lunch een wit plastic wegwerp bekertje kreeg met wat slappe limonade erin….? Daar smaakt dit naar.
Goede herinneringen, dat wel, maar de smaak, dat niet.
Nu val ik toch even door de mand, ik weet niet wat Durazno betekent. Het is of een perzik of een abrikoos, maar ik ga toch voor perzik (even opzoeken, moment..) Inderdaad het internet bevestigt het, dus het is waar; Het gaat om de smaak perzik. Het is alweer even geleden dat ik deze smaak geproefd heb, maar het is weinig boeiend in vergelijking met de andere smaken. Gewoon zoet en prima.
Wij zijn gróót fan van rauwe cookie dough. In Rotterdam zit een fantastische toko Baker’s Dough die dit verkoopt en in de Duitse supermarkt kwam je soms zelf een versie tegen, zowel uit de koeling als in poedervorm en langzaam is dit ook steeds vaker in Nederland te vinden. Hier kwam ik kant en klaar deeg tegen voor koekjes die zowel rauw als gebakken gegeten kan worden. Raw it is! Ik moet zeggen, het was niet zo smerig lekker, vies en vet als in New York bij World’s Best Cookie Dough, maar het was heel lekker! Per ‘koekje’ ook ‘maar’ 170 calorieën. 8/10
De paar keer dat ik in the U S of A ben geweest was ik altijd groot fan van Ranch saus. Een soort knoflooksaus, maar net even anders dan ik gewend was. Heerlijk in een salade. Die smaak heb ik blijkbaar in mijn hoofd helemaal geïdealiseerd, want dit smaakte in de verste verte nog niet naar knoflooksaus. Het was eigenlijk gewoon een laffe versie van Sour Cream & Onion een chipsmaak die ik persoonlijk niet lekker vind. Dus wat mij betreft blijft het hierbij. Misschien moet ik wel weer eens Ranch saus kopen. Kijken of de saus nou wel zo lekker is als ik dacht, of dat dit gewoon slecht smaakt.
We waren vooral benieuwd naar de smaak. Extreem heet en zuur door elkaar waren op voorhand al niet de favorieten van mijn smaakpapillen en eigenlijk kan ik geen slechte review geven, want dat is wel waar het naar smaakte. Het mag van mij best pittig, als ik de rest nog maar wel proef. Het was pittig, ook wel te handelen, maar naast heel heet, proefde ik inderdaad alleen een zuurtje en zuur en chips is nou ook niet een top combinatie voor mij. Echter smaakt de chips wel naar wat er op de verpakking staat. Ik denk dat deze half opengebroken in de kast blijft staan.
Whoop whoop! We hebben een verhuiskaartje gekregen! Het heeft ongeveer drie weken geduurd voordat hij is aangekomen, maar het werkt! We zijn ook met de oude vertrouwde post te bereiken. Erg leuk om een persoonlijk kaartje in de brievenbus te vinden. Deze week heb ik eindelijk het gevoel dat we weer in een ritme gaan komen en dat is een fijn gevoel. We bekijken per dag wanneer ik Duco naar z’n werk breng en wanneer hij de auto mee neemt. Dat is nog even onhandig soms, maar hopelijk komt daar binnenkort verandering in.
Maandag was ik de opperhuisvrouw en heb de hele dag staan boenen. Het waait hier nu heel hard (ook voor de tijd van het jaar) en de wind neemt ook Saharazand mee. Tel hierbij nog een hoop zaagsel en stof van het klussen erbij op en je hebt een groot stoffig huis. Voordeel is wel dat ik echt eer van mijn werk had (voor zolang het duurt) en ik mijn dagelijkse beweging ook weer gehad had. Ondertussen was ik ook bezig met het bereiden van spareribs. Dit keer weer uit de oven, maar met een aangepaste tactiek. Wat dit betreft mag ik mezelf best een schouderklopje geven, want oh wat was het goed gelukt! Na het eten hebben zijn we nog snel begonnen aan het ophangen van raambekleding, maar dit moest even wachten, omdat ik ein-de-lijk weer naar paaldansen kon. Het was weer even geleden dat ik er was geweest en ondanks de navigatie (Google Maps is hier niet altijd betrouwbaar) wist ik te verdwalen. Gelukkig was ik wel op tijd. Na de les weer snel naar huis, want de avondklok is nog steeds van kracht. Ik realiseerde mij op de terugweg hoe lang het gelden is dat ik überhaupt Curacao in het donker heb gezien. De avondklok ging 28 maart in. Dus zeg zo’n 8 weken. ’s Avonds nog even het klusprojectje afgemaakt en de avond afgesloten met een aflevering Lang leve de liefde.
Dinsdag werd ik wakker met een beetje spierpijn. Er staat een drukke dag voor de deur. Duco wegbrengen, daarna door naar de van den Tweel en Goisco om daarna door te gaan naar…. opnieuw een aankoopkeuring van de auto die we afgelopen vrijdag hebben gezien. Het is te beschamend voor woorden eigenlijk, maar wel fijn dat we op deze manier heel wat hoofdpijndossiers hebben kunnen voorkomen. Echter was ik tegen mijn verwachting in veel eerder klaar met de bezoekjes aan de twee winkels. Sinds het einde van de lockdown is het veel rustiger in de winkels. Ik had dus nog wat tijd over voor de aankoopkeuring. Onderweg kwam in Centrum supermarkt tegen en ben daar ook nog even naar binnen gegaan. Niet mijn favoriete winkel, maar wel weer net een ander assortiment, waardoor ik niet met lege handen ben weg gegaan. Sowieso heb ik deze dag weer wat bijzondere pareltjes gescoord op het gebied van voeding. Zowel ik als de monteur waren netjes op tijd en de verkoper van de auto kwam niet veel later (na een belletje gepleegd te hebben). De monteur ging weer secuur te werk en liet me wat roest op het dak zien. Dat is wel iets wat behandeld moet worden. Tijdens de aankoopkeuring bleef hij wel positief en gaf hij aan weinig bijzonderheden te zijn tegen gekomen, behalve de remblokjes achter, die waren wat dun. Ook is er wat schade, maar dat is puur cosmetisch. Zijn eindoordeel was dan ook dat hij tot dusver geen gekke dingen kon ontdekken. Met dit bericht was ik heel blij. Afgesproken met de verkoper dat ik het met Duco zou bespreken en we contact zouden opnemen. Na deze positieve gebeurtenis ben ik doorgereden naar supermarkt nummer vier. Hier de rest van de boodschappen gehaald en op de terugweg naar huis ook nog even getankt. Rond het middaguur was ik weer thuis en heb snel alle boodschappen ingeruimd. Inmiddels hadden Duco en ik ook besloten om een bod te doen en met een tegenbod zijn we akkoord gegaan. Nu is het nog een kwestie van het geld bij elkaar verzamelen. We hebben nog steeds geen lokale rekening, dus het wordt meerdere keren geld uit de muur halen. Want zoiets als een GWK is hier niet voor zover ik weet en banken kunnen dit ook niet voor ons doen kwam ik achter na meerdere telefoontjes. De middag vloog weer voorbij en het was alweer tijd om Duco op te halen. Daarna zijn we doorgereden naar Mambo om na twee maanden weer eens baantjes te gaan zwemmen. Het was duidelijk dat ik dit al een tijdje niet gedaan had, want ik was de slippers en het strandshirt van Duco vergeten. Gelukkig had ik zijn zwembroek wel mee. Het zwemmen waren we in ieder geval nog niet verleerd. Ondanks dat er geen toeristen zijn, was het gezellig druk op het strand. Lions Dive Resort is zijn dak aan het vernieuwen en ook Wet ’n Wild is druk bezig zichzelf in een nieuw jasje te steken. Laten we hopen dat de tweede golf Corona uitblijft en het toerisme snel op gang kan komen. Eenmaal thuis besloten om weer risotto te maken. Ik merk, doordat ik veel vrije tijd heb, ik het helemaal niet erg vind om ’tijdrovende’ maaltijden te maken. Het recept staat zoals altijd weer hieronder.
Woensdag begon rustig, wel met mega spierpijn. Duco wil graag wat Green Egg recepten gaan maken, ook al hebben we zelf geen Green Egg barbecue. Hiervoor hebben we weer van vlees bestelde bij Deli Nova. We waren erg tevreden over de kwaliteit en service van deze groothandel, die sinds de crisis ook aan particulieren levert. Zelf ben ik het een en ander gaan regelen voor de koop van de auto. We hebben aangegeven dat we de auto graag vrijdag willen kopen. Daar is natuurlijk weer een hele papierwinkel voor nodig; (tijdelijke) verzekering, overschrijving, wegenbelasting. Tijdens de administratie kreeg ik ook gewoon een mail van het keuringslokaal dat de Renault maandag 1 juni gekeurd mag worden! Hij is ook al geregistreerd als voertuig. Dan hoeven we ‘alleen’ nog de verzekering te activeren en sticker te halen voor de wegenbelasting. Het ging echt lekker! Totdat Duco belde dat de rij bij de Deli Nova gigantisch was en ze de bestelling niet hadden. Vlak voor het avond eten was hij pas thuis, wel met de bestelling, dat gelukkig wel.
Donderdag was Hemelvaartsdag en hebben we even met het thuisfront gebeld en zijn in de middag naar Mambo gegaan. Lekker onder een palmboom gelegen met een boekje. Aan het eind van de middag zijn we terug gegaan om thuis nog van de laatste zonnestraaltjes te genieten. We aten Mexicaanse wraps, die lekkerder waren uitgevallen dan van tevoren gedacht. Met de planten die we twee weken geleden gekocht hadden gaat het ook goed. Ze groeien als kool en het is leuk om te zien dat er allemaal nieuw blad aan komt. Hopelijk lukt het ons om deze trend voort te zetten.
Vrijdag heb ik Duco afgezet en ben de laatste spulletjes voor het barbecue project gaan halen, naast wat andere kleine dingetjes voor het huis. Ook nog even naar Luna Park Maxi Market geweest, ook een supermarkt, maar dan net wat provisorischer. Ernaast zit de Op = Op Voordeelshop. Ziet er ongeveer hetzelfde uit als de vestigingen in Nederland, het aanbod is alleen wat kleiner. Wel veel producten te koop van de Nederlandse markt. Thuis een trainingssessie gedaan. De motivatie moest wel uit mijn tenen komen, want de spierpijn van paaldansen en zwemmen is er nog steeds. Ook de papieren op orde gebracht voor de aankoop van de auto. Spannend! Om vier uur hadden we de afspraak en alles is goed gegaan. De auto staat nu bij ons en het verzoek tot het overschrijven van het voertuig is wederom per mail gedaan. Hopelijk wordt dit snel verwerkt, krijgen we de keuringskaart op onze naam, zodat we hem verder volledig kunnen verzekeren en de weg ermee op kunnen. In de avond zijn we naar de Chill gegaan en hebben uiteindelijk een hapje bij Hemmingway gegeten. Het was een heerlijke dag :).
Zaterdag werd het uitslapen tot wel acht uur en deden we rustig aan in de ochtend. Duco was met de voorbereidingen van de barbecue bezig, wat mij tijd gaf om even te sporten. Hierna samen met een kopje koffie op de porch, zo fijn! We hebben ook een – al zeg ik het zelf- ingenieus systeem bedacht om de schade van dartpijlen onder het dartbord te voorkomen (zie foto). Nu moet nog blijken of het werkt. Aan het einde van de ochtend zijn we de auto ingestapt en naar Sambil gereden, een overdekt winkelcentrum. We zijn bij de Carrefour geëindigd. Tot dusver de mooiste supermarkt die ik gezien heb op het eiland. Hierna zijn we via de flamingo’s doorgereden naar Kokomo. We zochten een mooi plekje uit onder een palmboom waar ik Harry Potter nummer vier heb uitgelezen. Dat betekent dat we vanavond de vierde film van onszelf mogen kijken. Het was een heerlijke dag en ik moet mezelf regelmatig even in mijn arm knijpen.
Zondag moest ik me gewoon een beetje haasten om op tijd bij de sportschool te zijn. Ik had een plekje gereserveerd van half 10 tot 11. Om acht uur deed ik mijn ogen open en ik was niet zo snel vandaag, dus ik had alle tijd nodig. De sportschool is lekker dichtbij en ik kon met een dagpas even trainen en kijken of dit een sportschool is waar ik lid van zou willen worden. Het is een grote hal op de eerste verdieping met wat verouderd materiaal, maar er is wel een hoop en het was rustig. Na drie maanden was het fijn om weer eens in een sportschool te staan. Inmiddels paste alle colaflessen gevuld met water niet meer in de tassen om een thuis training mee te doen. De zondag werd verder afgewisseld met activiteit en ontspanning. Ik heb weer wat carrot cake a la Lot Beukers gemaakt zodat ik wat lekkers te snacken heb komende week en Duco is erg druk bezig met het barbecue project. De short rib ligt nu al sinds 11 uur ’s ochtends op de barbecue. Er wordt gerookt met hout en we hebben een digitale vlees thermometer. Ik ben zo benieuwd of het een geslaagd experiment blijkt te zijn. Anders wordt het vanavond geen heerlijke rib, maar diepvrieshamburger.
Dit weekend is de de-escalatie van de lockdown trouwens verder doorgezet. De avondklok begint nu om 00:00 tot 06:00 uur in plaats van 21:00 uur. Heel erg fijn. Dat houdt ook in dat de restaurants tot 22:00 uur open mogen blijven, wat uit eten gaan wel een stuk aantrekkelijker maakt. Voor 22 mei mochten restaurants maar tot 20:00 uur open zijn. Verder mogen de restaurants nu ook binnen gasten bedienen. Wel volgens de social distancing regels natuurlijk. Helaas is er wel een 17e besmetting geconstateerd. Iemand die vanuit het buitenland terug wilden keren naar Curacao en in quarantaine zat is positief getest. Deze persoon schijnt met vijf andere mensen in contact te zijn geweest. Iedereen wordt goed gemonitord. Hopelijk heeft dit geen effect op de versoepeling van de maatregelen.
Dit recept heb ik al meerdere keren beschreven. Deze versie is dezelfde als die met Aardbei alleen heb ik er speculaas en koekkruiden aan toegevoegd. Ook weer een lekkere afwisseling.
Laat de aardbeien een beetje zacht worden en doe deze in de blender. Als het niet goed blendt, doe dan het water (met chia) erbij en maak er een smoothie-achtige substantie van. Hierbij doe je langzaam de whey en laat het goed opkloppen. Help het proces door met een spatel de substantie van buiten naar binnen de scheppen/duwen in de blender.
Voeg als het dikker en opgeklopt is ook de koek- en speculaaskruiden toe.
Doe het in een schaaltje en kies een topping naar keuze.
Whoop whoop! We hebben een verhuiskaartje gekregen! Het heeft ongeveer drie weken geduurd voordat hij is aangekomen, maar het werkt! We zijn ook met de oude vertrouwde post te bereiken. Erg leuk om een persoonlijk kaartje in de brievenbus te vinden. Deze week heb ik eindelijk het gevoel dat we weer in een ritme gaan komen en dat is een fijn gevoel. We bekijken per dag wanneer ik Duco naar z’n werk breng en wanneer hij de auto mee neemt. Dat is nog even onhandig soms, maar hopelijk komt daar binnenkort verandering in.
Ondertussen was ik ook bezig met het bereiden van spareribs. Dit keer weer uit de oven, maar met een aangepaste tactiek. Wat dit betreft mag ik mezelf best een schouderklopje geven, want oh wat was het goed gelukt! Na het eten hebben zijn we nog snel begonnen aan het ophangen van raambekleding, maar dit moest even wachten, omdat ik ein-de-lijk weer naar paaldansen kon. Het was weer even geleden dat ik er was geweest en ondanks de navigatie (Google Maps is hier niet altijd betrouwbaar) wist ik te verdwalen. Gelukkig was ik wel op tijd. Na de les weer snel naar huis, want de avondklok is nog steeds van kracht. Ik realiseerde mij op de terugweg hoe lang het gelden is dat ik überhaupt Curacao in het donker heb gezien. De avondklok ging 28 maart in. Dus zeg zo’n 8 weken. ’s Avonds nog even het klusprojectje afgemaakt en de avond afgesloten met een aflevering Lang leve de liefde.
Sinds het einde van de lockdown is het veel rustiger in de winkels. Ik had dus nog wat tijd over voor de aankoopkeuring. Onderweg kwam in Centrum supermarkt tegen en ben daar ook nog even naar binnen gegaan. Niet mijn favoriete winkel, maar wel weer net een ander assortiment, waardoor ik niet met lege handen ben weg gegaan. Sowieso heb ik deze dag weer wat bijzondere pareltjes gescoord op het gebied van voeding.
Ondanks dat er geen toeristen zijn, was het gezellig druk op het strand. Lions Dive Resort is zijn dak aan het vernieuwen en ook Wet ’n Wild is druk bezig zichzelf in een nieuw jasje te steken. Laten we hopen dat de tweede golf Corona uitblijft en het toerisme snel op gang kan komen.
Donderdag was Hemelvaartsdag en hebben we even met het thuisfront gebeld en zijn in de middag naar Mambo gegaan. Lekker onder een palmboom gelegen met een boekje. Aan het eind van de middag zijn we terug gegaan om thuis nog van de laatste zonnestraaltjes te genieten. We aten Mexicaanse wraps, die lekkerder waren uitgevallen dan van tevoren gedacht. Met de planten die we twee weken geleden gekocht hadden gaat het ook goed. Ze groeien als kool en het is leuk om te zien dat er allemaal nieuw blad aan komt. Hopelijk lukt het ons om deze trend voort te zetten. 
Zaterdag werd het uitslapen tot wel acht uur en deden we rustig aan in de ochtend. Duco was met de voorbereidingen van de barbecue bezig, wat mij tijd gaf om even te sporten. Hierna samen met een kopje koffie op de porch, zo fijn! We hebben ook een – al zeg ik het zelf- ingenieus systeem bedacht om de schade van dartpijlen onder het dartbord te voorkomen (zie foto). Nu moet nog blijken of het werkt. 
Zondag moest ik me gewoon een beetje haasten om op tijd bij de sportschool te zijn. Ik had een plekje gereserveerd van half 10 tot 11. Om acht uur deed ik mijn ogen open en ik was niet zo snel vandaag, dus ik had alle tijd nodig. De sportschool is lekker dichtbij en ik kon met een dagpas even trainen en kijken of dit een sportschool is waar ik lid van zou willen worden. Het is een grote hal op de eerste verdieping met wat verouderd materiaal, maar er is wel een hoop en het was rustig. Na drie maanden was het fijn om weer eens in een sportschool te staan. Inmiddels paste alle colaflessen gevuld met water niet meer in de tassen om een thuis training mee te doen. De zondag werd verder afgewisseld met activiteit en 
ontspanning. Ik heb weer wat 
De short rib ligt nu al sinds 11 uur ’s ochtends op de barbecue. Er wordt gerookt met hout en we hebben een digitale vlees thermometer. Ik ben zo benieuwd of het een geslaagd experiment blijkt te zijn. Anders wordt het vanavond geen heerlijke rib, maar diepvrieshamburger. 
