De maand mei speelde zich zowel in Nederland en Duitsland als op Curaçao af en we hebben alles behalve stilgezeten. De wereld is weer zo goed als open en daar ga ik erg goed op.
We begonnen de maand mei met een tripje naar Duitsland. In mei zijn mijn ouders 40 jaar getrouwd en dat wilden ze graag met het hele gezin en twee vrienden (waarmee we al ons hele leven naar pretparken gaan) vieren in het pretpark Europapark. Dit ligt vrij zuiderlijk in Duitsland, vlakbij de grens met Zwitserland en Frankrijk.
Europapark is naar mijn weten niet heel bekend bij het Nederlandse publiek en zelf waren we er ook nooit geweest. We zijn gek op pretparken en het leuke aan een pretpark waar nog nooit iemand is geweest is dat het zo onvoorspelbaar is hoe een attractie gaat zijn. Ik werd er helemaal blij van.
We hadden speciaal een midweek uitgezocht waarin Duitsland zelf geen vakantie had. We hoopten dus dat het qua drukte wel mee zou vallen. Het is even een stukje rijden, maar ook met het verkeer viel het mee. We waren erg vroeg vertrokken (zo rond half 4 ’s nachts), maar daardoor lekker door kunnen rijden, waardoor we al rond 11 uur in het dorpje Rust waren aangekomen.
We reden apart van onze ouders en dat gaf ons de gelegenheid om in te checken, hun kamer feestelijk te versieren en de taart op te halen die we hadden besteld. De timing was gewoon perfect! Het hotel (Krønasår) en de service was fantastisch. Daardoor konden we gelijk de kamers op om alles in gereedheid te brengen. Niet veel laten kwamen ook de 60+ers aan en konden we ze zo naar hun kamer brengen.
We hebben gezamenlijk even taart gegeten, ons opgefrist en zijn gelijk richting het park gegaan. We hadden ons nog niet helemaal verdiept in de kaart en liepen wat ongecoördineerd rond, maar zagen al wel dat het park super mooi en ontzettend verzorgd is. Ook hadden we zoveel geluk met het weer. Niet te warm, niet te koud en een lekker zonnetje. Ook qua drukte was het perfect; gezellig druk, maar geen lange rijen.
’s Avonds hadden we gereserveerd bij het buffetrestaurant in het hotel. Dat was wel een beetje een vreetschuur, maar wel lekker. Het jammere is alleen dat je nooit allemaal tegelijkertijd aan tafel zit.
De volgende dag hadden we nog als verrassing de ontbijttafel laten versieren, maar dat was een beetje een anticlimax. Wat glittertjes en een kaarsje, maar wel leuk dat we dat überhaupt konden laten doen.
We hebben in totaal drie dagen heerlijk door het park gewandeld en alle attracties kunnen doen die we wilden. Ook hebben we nog twee shows gezien en heerlijk gegeten. Er zijn ontzettend veel waterattracties en achtbanen, heerlijk. De Silver star en Blue zijn mijn favorieten. Wat ik ook heel leuk vond was dat het eten per ‘land’ ook echt verschilden. In Duitsland kon je grote pullen bier en bratwürst halen, in Nederland poffertjes en bitterballen en in Griekenland Gyros. Ook waren er super veel plekjes om lekker te zitten. Het was altijd zonnig en het was helemaal niet druk. We hebben een keer 20 minuutjes moeten wachten, maar voor de rest was het elke keer 5-10 minuten wachttijd. Beter geregeld dan Schiphol ;).
De laatste (4e dag) begon de dag met regen en bewolking. We hebben nog even gewacht tot het droog werd, maar dat zat er niet meer in. We hebben toen besloten om nog even de lokale supermarkten te bezoeken, een kopje koffie te doen en terug te rijden naar Nederland. Jammer, want ik had nog wel even een paar achtbanen willen doen, maar het was goed zo. Het was echt ontzettend leuk. Fantastisch hotel, goed verzorgd en een heel leuk park. Zeker een aanrader!
Helaas was het na Europapark tijd voor Duco om terug te gaan naar Curaçao, omdat we geen oppas meer hadden voor Google en het pension nog steeds te lijden had onder de kennelhoest. In verband met de drukte heb ik hem vier uur van tevoren afgezet, was misschien wat overdreven, maar hij had in ieder geval tijd zat.
Daarna ben ik zelf doorgereden naar Noordwijk voor een koffie/ontbijt date bij Bries. Even uitgewaaid en gezellig bijgekletst om vervolgens weer terug naar Amersfoort te rijden.
In Amersfoort bleef ik niet lang, want er stond een weekendje met de psychologiechicks op de planning. Zaterdag zijn we richting Lochem gereden om daar een nachtje in een chaletje te vertoeven. Ook al was het maar een nachtje, het was heerlijk en zo gezellig! De laatste keer dat we zo’n weekendje deden was net voor corona, lang geleden dus.
De zon scheen, het was lekker weer en hebben lekker buiten geluncht. In de namiddag zijn we naar Zutphen gegaan voor een escaperoom. Het was geen mega ingewikkelde, maar wel erg grappig om weer als een kip zonder kop in zo’n kamer bezig te zijn. We hadden trouwens nog 13 minuten over, dus we waren best goed.
Na deze inspanning hebben we lekker Mexicaans gegeten en zijn erna weer terug gereden naar ons huisje. Nog even gezellig nagekletst en ons bed opgezocht. ’s Ochtends hadden we nog een klein akkefietje met de stroomvoorziening. Ondanks de waarschuwing over het gebruiken van verschillende apparaten tegelijk, kregen we het voor elkaar de hoofdschakelaar eruit te laten klappen. Ongemerkt staan er toch meer dingen aan dan je denkt. We waren zelf al heel goed bezig geweest met het vervangen van de stoppen, maar dat was kansloos, omdat daar het probleem niet zat. Na wat beeldbelsessies en een bezoek van een klusjesman van het park was het probleem weer opgelost.
Na deze enerverende ochtend hebben we nog even een wandeling over het park gemaakt en een ijsje gehaald, om daarna langzaam de spullen te pakken en te vertrekken.
De dag erna heb ik nog even Amersfoort onveilig gemaakt met een shop en lunch sessie om in de namiddag weer naar Lochem te vertrekken met m’n ouders. We hebben er heerlijk buiten gegeten en nog even geholpen met het installeren van een Chromecast. Vanuit Lochem ook nog even ’s avonds een bezoekje gebracht aan Borne op housewarmingbezoek.
De volgende dag heb ik m’n ouders meegenomen naar Duitsland, Gronoau om precies te zijn. Hier hebben we heerlijk rondgewandeld in verschillende supermarkten, bouwmarkten, drogisterijen en drankengroothandels. Daarnaast natuurlijk ook een lekker taartje gegeten en een echte Duitse Schnitzel. We hebben het een en ander gekocht, maar ik kon natuurlijk niet super veel kopen, aangezien ik beperkt ruimte heb om dingen weer mee te nemen. Aanader zijn toch echt de Happy Hippos! Nog wel even een heads-up voor als je naar Duitsland gaat om drank in te slaan; statiegeld. Er zit nu op alle plastic, blik en glas statiegeld en dit kan je lang niet altijd inleveren in Nederland.
De laatste paar dagen verbleef ik vooral in Amersfoort. Ik ben gezellig naar de Costa!! film geweest, heb lekker op de bank goede chickflicks gekeken en ben nog met de familie uit eten geweest bij Eemlust. Een lekker tempo al zeg ik het zelf.
Nog wel even een uitstapje gemaakt naar de Eemhof, daar verbleven vrienden met kinderen, dus zelf ook even het kind in mij weer lekker van de glijbaan laten gaan. Gelijk ook maar even gecombineerd met een bezoek aan mijn oud-collega’s in Ermelo.
De laatste uitspatting was mijn verjaardag. Vrijdag de 13e, wat eigenlijk ons afscheidsfeestje + verjaardag moest zijn werd enkel mijn verjaardag, want Duco zat alweer een week op Curaçao. Het was wel fijn om het zo te vieren, want zo kon ik iedereen weer/nog even zien voordat ik de dag erna weer op het vliegtuig zou stappen. Het was een heerlijke dag! Familie en vrienden bij elkaar, drankjes en hapjes erbij en nog een poging gewaagd om met Duco te beeldbellen, maar dat was niet heel succesvol. Ik voelde me in ieder geval ontzettend rijk :).
Langzaam druppelde het huis leeg en ben met een klein clubje nog naar de stad geweest. Het was weer als vanouds, maar op gegeven moment kon ik gewoon niet meer. M’n ogen vielen dicht, m’n buik zat vol en wilde naar huis.
Het werd een kort nachtje, want we moesten op tijd op Schiphol zijn vanwege het enorme personeelstekort. M’n twee koffers waren gelukkig al ingepakt, dus we konden op tijd op pad. M’n ouders weer een dikke knuffel gegeven, traantje gelaten en vervolgens langer in de rij gestaan dan de drukste attractie in Europapark. Het duurde lang, maar ik had tijd zat en hen wat rondgewandeld tot ik kon boarden. De vlucht was prima, ik kon alleen niet echt slapen. Ik heb een film gekeken en wat series en dat was prima.
Het blijf gek om in twee werelden te leven. In Amersfoort voel ik me zo thuis. Ik stap op m’n fiets, heb vrienden en familie in de buurt en ken Amersfoort op m’n duimpje. Als ik in Nederland ben, lijkt Curaçao soms niet te bestaan. Maar zodra ik dan weer voet zet op Curaçaose bodem ben ik weer thuis. Rust, routine, mijn eigen plekje en natuurlijk Duco en Google die me opwachtten. Dat was erg leuk :).
Ik heb geen last gehad van een jetlag, dat was erg fijn, want het gewone leven begon gelijk weer. Zaterdag alle koffers uitgepakt en de was weggewerkt en op zondag lag ik op fuik. En dan weer aan de bak. Ik moest met werken wel echt weer inkomen, maar dat kwam vanzelf weer op gang.
Waarschijnlijk heb ik wel óf met stappen, óf in het vliegtuig of óp fuik weer corona opgelopen, want in de loop van de week kreeg ik wat klachten. Het begon met keelpijn, maar dacht dat dat met de airco te maken had, maar toen er nog wat vage klachten bij kwamen begon ik toch te twijfelen en had even een testje gedaan en ja,hoor… corona.
Het is gewoon ongelooflijk. Ik leef al weken alsof corona niet meer bestaat, heb in Nederland ontzettend veel mensen op ontzettend veel plekken gezien en nergens last van gehad (gelukkig) en dan ineens weer pats, boem een paar dagen thuis blijven. Gelukkig hadden we niet mega veel afspraken, maar de eerste les van onze Italië wijncursus wel gemist.
Gelukkig was ik al vrij snel klachtenvrij en kon na een paar dagen weer de wijde wereld in. We hebben een gezellige borrel thuis gehad en zijn wel naar de tweede les van de wijncursus geweest en gezellig afgesproken.
Dat was ‘m weer! Ik wens iedereen een zonnig juni!