Inmiddels stromen de tijdlijnen van de social media kanalen vol met wensen, terugblikken, vooruitblikken en Unox Noordzee water blikken. Ik kan dan natuurlijk niet achterblijven. Zwemmend in de clichés aan de hand van de filmrol op m’n telefoon ben ik even terug gaan scrollen. En wat voor iedereen waarschijnlijk opgaat; wat een bewogen jaar. Met zowel hele mooie momenten als verdrietige momenten. Het pre-corona tijdperk lijkt eeuwen ver weg, maar hopelijk gaat 2021 ons weer wat meer vrijheid brengen. Ergens zie ik de jaarwisseling als een grote resetknop, maar zo werkt het natuurlijk niet.
Het jaar begon fantastisch toen Duco en ik in het klein een feestelijke dag hadden voor ons geregistreerd partnerschap. Het was zo simpel en intiem, maar ontzettend gezellig. Januari was ook de maand waarin we Oom en Tante werden, we onze laatste werkdagen hadden en de voorbereidingen begonnen voor ons vertrek naar Curaçao.
Doordat we vrij waren heb ik nog ontzettend veel tijd kunnen doorbrengen met vrienden en familie. Ook hebben we de kans gegrepen om nog zoveel mogelijk horecagelegenheden te bezoeken die Amersfoort rijk is en zijn we nog een weekendje weg geweest naar ons geliefde Rotterdam.
Van de laatste weken in Nederland hebben we ultiem genoten. Een week voor vertrek hebben we ons afscheidsfeestje gegeven en zaten we de dag erna met een enorme kater aan een gezamenlijk ontbijt. Het was een periode met dubbele gevoelens. Uitkijkend naar het avontuur, maar er ook steeds bewuster van worden wat (en vooral wíe) je allemaal achterlaat. Terugkijkend is het besef er ook dat het Nederland wat we hebben achtergelaten ook niet meer bestaat. Twee weken na ons vertrek brak namelijk de corona ellende los en is de wereld compleet veranderd.
Het afscheid op Schiphol was natuurlijk verschrikkelijk en ook de aankomst op Curaçao was alles behalve ideaal. Een getraumatiseerde en gedehydreerde hond, gedoe met alle bagage en in het donker met een jetlag aankomen in een onbekend huis. Dit huis bleek echter super fijn om in te verblijven en we hebben er ontzettend genoten.
Op het moment dat we het gevoel hadden een beetje te zijn geaard en langzaam ons leven vorm begonnen te geven kwam de lockdown. Vrij vroeg bij het uitbreken van corona heeft de regering besloten het hele eiland dicht te gooien. Alleen essentiële winkels waren open en je mocht maar bepaalde dagen naar de supermarkt. Op gegeven moment was buiten komen zelfs verboden. Dit zorgde voor een rustige start. We konden niet heel veel, waren veel thuis en het contact met Nederland was ontzettend goed. We hebben regelmatig pubquizzen gedaan in de tuin met teamgenoten in Nederland, ook nam er altijd wel iemand op als je belde, want in Nederland zat iedereen toen ook nog braaf thuis. De lockdown heeft er denk ik voor gezorgd dat we niet ‘verdronken’ in de hektiek van een emigratie.
Ons leven hier vormgeven ging op een laag pitje, onderdeel voor onderdeel. Een huis zoeken, verhuizen, routines aanleren, sociale contacten leggen, invulling van onze vrije tijd, regelzaken en alles wat er nog meer bij komt kijken. Ondertussen hadden we ook wel wat teleurstellingen en tegenvallers te verwerken. Zo bleek het bezoek van mijn ouders niet door te kunnen gaan i.v.m. het inreisverbod en de lockdown en hebben we een hoop gedoe gehad met autoreparaties.
Richting de zomer toe werd de lockdown stap voor stap opgeheven en werd reizen vanuit Nederland weer mogelijk. We voelen ons enorme geluksvogels voor het feit dat zoveel vrienden en familie ons hebben kunnen bezoeken. Wel gek dat je elke keer zo zenuwachtig bent voor de PCR testuitslag en of deze wel op tijd is. Niks voelde meer vanzelfsprekend. Een korte periode hebben we hier kunnen leven zonder het gevoel te hebben dat corona ons beperkte. Een avond hebben we zelfs gewoon bij Cabana staan dansen. Nu iets wat ondenkbaar is.
De routines waren inmiddels ook wel ingesleten en hebben met het bezoek genoten van het eiland. Na de zomervakantie zagen we wel dat het met de cijfers steeds wat slechter ging en langzaamaan de maatregelen steeds weer wat strikter werden. Ondanks dat konden we nog prima uit de voeten, danwel op een aangepaste manier.
We zwemmen en wandelen regelmatig, gaan naar het strand, barbecuen, kijken onze series en filmpjes, lezen boeken, doen spelletjes en ik ben veel in de sportschool en in de keuken te vinden. We ontdekken het eiland en de leuke tentjes en restaurants en genieten ontzettend van het buitenleven. We hebben hier al zoveel geleerd over de taal, reparaties en onderhoud aan huis, tuin en auto. Ik kan nu al zeggen dat het een verrijking is. Heel cliché, maar we leren zoveel van onszelf, elkaar en anderen.
In de herfstvakantie waren mijn ouders op bezoek, een soort impulsieve actie en super fijn! Echter kregen we slecht nieuws vanuit Nederland en zijn ze na vier dagen terug gegaan. Ontzettend dankbaar dat we het geluk hadden dat ze er eindelijk waren, maar zo verdrietig dat het voor verdrietige omstandigheden ook weer zo voorbij was. Op 31 oktober overleed mijn Oma en hebben we vanuit Curaçao de uitvaart bijgewoond. Deze digitale optie is misschien nog iets positiefs wat uit de hele pandemie is ontstaan.
Na deze periode keken we reikhalzend uit naar de feestdagen in december. We zouden bezoek krijgen van mijn ouders, broertje en vriendin en we hadden met z’n allen al een leuke planning vol activiteiten en etentjes bedacht. De kerstboom en kerstversiering was opgetuigd en opgehangen, lootjes waren getrokken en cadeautjes gekocht.
Toen kwam alleen plotseling het nieuws dat Nederland Curaçao op code oranje had gezet. Curaçao heeft daarop ontzettend z’n best gedaan om de cijfers omlaag te krijgen, maar vervolgens ging het in Nederland ook helemaal mis en ging Nederland in lockdown. Besloten werd om niet naar Curaçao te komen. Hierbij hebben we onze trip naar Nederland ook moeten annuleren. We hebben alle uitjes en reserveringen afgezegd en moesten ineens schakelen naar het idee ‘Kerst met z’n twee’. Deze week werd ook geteisterd door verschillende black-outs op het eiland. Iedereen heeft zo tussen de 30 en 40 uur in een week geen stroom gehad. Dat kon er ook nog wel bij.
Gelukkig hebben we erg fijne feestdagen gehad, ook al was het anders dan gehoopt. We hebben gebeeldbeld met Nederland, hebben cadeautjes aan elkaar gegeven, zijn lekker uit eten geweest en hebben gegourmet. Overdag hebben uitgebreid ontbeten en hebben we de strandjes opgezocht en genoten van het mooie weer.
Om ook een positieve draai te geven aan de jaarwisseling hebben we een lekker huisje geboekt aan de andere kant van het eiland. Even weg van huis, change of scenery, want sinds ons uitje naar Rotterdam, (en een emigratie) zijn we niet meer op pad geweest. Met de jaarwisseling hebben we onszelf getrakteerd op een diner bij karakter. De recensie lees je hier. We vermaken ons hier prima en kijken uit naar een mooi, nieuw jaar.
We hebben afgelopen jaar prachtige en leuke momenten beleefd en genieten volop. Hopelijk gaat het in 2021 alleen maar beter en kan de wereld weer langzaam op gang komen en wij ook weer wat van de wereld ontdekken.
Iedereen een fijn, gezond, normaal en leuk 2021!