Wat een vreemd begin van de week hebben we gehad. Twee weken lockdown is van start gegaan. Filmpjes op Facebook van mega lange rijen bij de supermarkt en iedereen moet thuis blijven. De dagelijkse persconferenties blijven doorgaan en de maatregelen worden steeds strikter. Op maandag zou ik samen met de huidige huurder van ons droomhuis zorgen dat Aqualectra overgezet zou worden, maar Aqualectra is al twee weken niet open voor publiek. Er moet nu een formulier worden ingevuld. Daar hebben we onze verhuurder voor nodig om dit uiteindelijk in te kunnen dienen. Dit geldt ook voor de internetprovider. Het abonnement willen we graag overnemen, zodat er geen nieuwe aanvraag gedaan hoeft te worden. Contact zoeken we maar via social media. Dit werkt redelijk. Maandag heeft ook de sleuteloverdracht plaatsgevonden. Een echt feestelijk moment was het niet. Maar het gaat erom dat we de sleutels hebben! Maandag zijn we gelijk maar even naar de woning gegaan, om alle afvoeren af te sluiten tegen ongedierte en om de houdbare producten uit de koelkast te halen. We gaan er namelijk vanuit dat de verhuizing die op 1 april gepland staat niet doorgaat. De maandag hebben we daardoor ook in onzekerheid gezeten; wat gaan we doen: blijven we langer op onze huidige plek, of kopen we de noodzakelijke spullen om te gaan kamperen in ons nieuwe huis. We waren er nog niet helemaal uit, en hoopten dat de verhuizers of andere instanties ons konden laten weten wat wijsheid was. Één week kamperen in je eigen huis is leuk, twee weken kamperen is voor de noodzaak en een goed verhaal achteraf, maar onbekend is natuurlijk hoe lang de lockdown duurt en wanneer alle bedrijvigheid weer op gang komt. Gelukkig werd dinsdag duidelijk dat we ons tijdelijke verblijf mogen verlengen, telkens met een week. Dat brengt wel rust in de tent. Op woensdag 1 april werd ook duidelijk dat het verhuisbedrijf tot op heden geen toestemming heeft om te verhuizen en dat waarschijnlijk de spullen nog niet eens zijn ingeklaard door de douane.
We zijn trouwens super blij dat we voor de lockdown een auto hebben gekocht. Dat is nu namelijk niet meer mogelijk. Wat we wel weer hebben is dat de keuring afloopt binnen de tijd van de lockdown, maar er werd gewerkt met coulance werd aangegeven.
Woensdag werd bij de persconferentie bekend gemaakt dat je enkel nog op bepaalde dagen met de auto de weg op mag voor enkel de supermarkt of apotheek. Ze hebben een verdeling gemaakt van de letters op kentekenplaten. Wij hebben de R en ik mag op dinsdag en vrijdag naar buiten om boodschappen te doen. Inmiddels werkt Duco ook thuis.
Het is een gekke ervaring. Aan de ene kant heb je thuis gewoon je dingetje, het comfort, een prachtige tuin, mooi weer, de koelkast vol boodschappen en was ik sowieso al veel thuis. In mijn eigen omgeving ‘merk’ ik dus niet direct de gevolgen van de lockdown. We staan op en doen zoveel mogelijk de routine die we al hadden. Het is meer de vrijheidsbeperking zelf die je merkt. Het vele geregel, het ‘even dit halen’, het lekker rondstruinen door de winkels en supermarkten, in het weekend naar een heerlijk strand, door de weeks baantjes trekken, ’s ochtends wandelen met Google. Alle mooie dingen van het eiland waardoor we mede hebben doen besluiten dit avontuur aan te willen gaan. Niks van dat alles is meer mogelijk. Alles staat even on-hold. Ook ons nieuwe huis, helaas. We keken uit al onze dozen uit te pakken en eindelijk ons eigen plekje te kunnen creëren, maar ook dat moeten we uitstellen tot, ja tot wanneer eigenlijk.
En Lianne, wat doe je dan zo de hele dag? Het hele internet staat natuurlijk al vol met verhalen, foto’s, filmpjes en gifjes van mensen die moeten thuis werken, kinderen moeten vermaken, les moeten geven, een grote schoonmaak gaan houden of aan de tuin en of huis gaan klussen.
Dat laatste valt al af, want we zitten niet in onze eigen woning. Kinderen hoeven we ook niet te onderwijzen of te vermaken en werken zit er ook voorlopig niet in. Natuurlijk was ik al met het idee hier heen gegaan dat ik in het begin veel thuis zou zijn. Wel met een dagvullend programma aan dingen regelen. Nou, er valt bar weinig te regelen op dit moment. Dus als mensen nog leuke ideeën hebben, ze zijn welkom.
Nu probeer ik wat stapjes te halen door in de tuin maar rondjes te lopen. Ik kan me nu helemaal verplaatsen in dieren in hokken die ijsberen. In de ochtend doe ik ook een paar keer per week een workout. We hebben redelijk internet dus ik ben inmiddels ook begonnen aan wat series. In de keuken vermaak ik me ook prima met een hoop stoofpotjes en andere recepten, welke ik dan weer online zet. Binnenkort ga ik denk ik ook een taart maken.
Veel mensen in Nederland zijn thuis, dus ik doe ook vaak aan beeldbellen. De jacht op muggen en andere jeukende insecten neemt ook de nodige tijd in beslag, evenals het een beetje netjes houden van het huis. Waar ik namelijk tegenaan gelopen ben is dat wanneer je lekker de wind door je huis hebt waaien en je aan het koken bent: al je groenteafval en verpakkingsmateriaal weg waait. Dat vertelt ook niemand van tevoren :P. ook moet alles schoon en netjes blijven, anders heb je mieren en ander gespuis. Verder waait er ook wel wat zand naar binnen. Ik ontpop me tot ware huisvrouw. ’s Avonds chillen we een beetje en kijken we Nederlandse en Netflix series onder het genot van een iced coffee.
Plannen die ik heb zijn o.a. mijn woordenschat Papiamentu vergroten en een handstand kunnen doen.
Vrijdag was deze week mijn dag! Ik mocht na vier dagen het huis en de tuin niet te hebben verlaten boodschappen gaan doen. Aan de ene kant had ik er zin in er even ‘lekker uit’ te zijn, aan de andere kant vreesde ik dat het mega druk zou zijn. Met een uitgebreide boodschappenlijst ben ik op pad gegaan. Het was rustig op de weg en rond acht uur was ik bij de supermarkt. Normaalgesproken is het op vrijdagochtend acht uur erg rustig. Nu was de parkeerplaats al vrij vol en stond er een beschaafde rij buiten. Dit durfde ik wel aan. Gewapend met mijn tassen en koeltassen stapte ik de auto uit. Helaas was de rij al vier keer zo lang geworden als een paar minuten geleden, maar het was nog niet zo warm en ik had goede hoop. In het begin schoof de rij niet zo op, maar ineens begon alles te lopen en na een kwartier stond ik als tweede vooraan om naar binnen te gaan. Hier heb ik serieus denk ik een half uur staan wachten. Geen idee op wat. Maargoed, ik had toch geen andere plannen, dus accepteren en me vooral niet druk maken. Mensen van 60+ mochten voor en regelmatig ging er dus ook een naar binnen. Uiteindelijk kregen wij ook het signaal dat we naar binnen mochten. Bleek daar óók nog een hele rij te zijn. Eerst de roltrap op, roltrap af, gang door, bocht om, andere bocht om en als laatste nog een bocht om. Net een rij voor een attractie in de Efteling. Dit riedeltje heeft ook weer een half uur geduurd volgend mij. Er ontstond op enig moment ook wat onrust en onvrede. Door de dame voor mij heb ik mij laten vertellen dat de ineens de parkeerplaats op het dak hadden opengegooid, waardoor er een tweede ingang ontstond en dat deze mensen allemaal voor zijn gegaan. De onvrede had weinig effect. De beveiliger liet het allemaal gelaten over zich heen komen, haalde zijn schouders op en had niet de intentie om er iets aan te doen volgens mij. Ruim een uur later mocht ik de winkel in en heb geprobeerd dit zo efficiënt mogelijk te doen. Alle paden waren eenrichtingsverkeer geworden en mensen ontwijken is erg lastig. Ergens denk ik ook, doordat ik zo lang heb staan wachten en ook zoveel personeel en vertrekkende klanten mij gepasseerd hebben, ik eigenlijk meer in contact ben geweest met mensen dan tijdens een reguliere winkelsessie. Uiteindelijk ben ik namelijk vier uur lang van huis geweest om alles voor elkaar te krijgen. Maar dan heb ik ook hopelijk een voorraad voor twee weken. Je weet maar nooit wat voor maatregelen er volgende week weer worden genomen. Volgende week is ook Pasen, dus dan voorzie ik nog meer winkelgekte.
Het boodschappenuitje was het enige wat ik ongeveer heb meegemaakt deze week. Naast dat we toch ook nog even langs ons huis zijn gereden om het nodige onderhoud even te doen zoals de planten water geven, zwembad even schoonmaken en het gras maaien. We willen niet dat het huis in verval raakt zolang wij er niet in kunnen.
Voor het weekend hebben we geprobeerd een soort vakantieplanning in eigen tuin te maken. We gaan lekker barbecuen, picknicken, bubbelen in het mini badje. Het scoren van een beach tennis set is helaas niet gelukt. We hebben een tijdschrift, boeken en puzzelboekjes om eens even lekker te gaan bruinbakken en ontspannen. De avond sluiten we af met een movie night op strandbedjes. Een fotosafari in de tuin heeft ook plaatsgevonden. Gelukkig geeft de tuin en het klimaat wel echt een vakantiegevoel.
Inmiddels zijn er nog vijf actieve Corona gevallen bekend en 2 inconclusive. In totaal hebben 11 mensen Corona (gehad) en zijn er 5 hersteld, 1 overleden en nog 5 actief. Hopelijk blijven de cijfers dalen.