Wat een week. Waar we afgelopen week nog vrolijk in de weer waren met kerstlampjes, versiering en andere tierelantijntjes met op de achtergrond wat feestelijke muziek kregen we deze week een flinke deksel op onze neus in de vorm van ‘Code Oranje’. Tel hierbij ook nog om en nabij vier black-outs (gehele eiland geen stroom) op van bij elkaar zo’n 32 uur en het plaatje is compleet. Ik kan gerust zeggen; het was een kl*te week.
Maandag ochtend begon gelijk al onhandig. Ik stond net op het punt om naar de sportschool te gaan toen ik merkte dat de stroom was uitgevallen. Op zich geen nieuws, want dat gebeurt wel vaker, maar het is wel ontzettend irritant, omdat we het huis niet goed kunnen afsluiten als we geen stroom hebben. Ik kon dus niet weg.
Het is bizar hoe beperkt je je voelt wanneer de stroom uitvalt. Ook omdat al snel bekend was, dat het een complete blackout was en er niet heel erg goed aangegeven kon worden hoe lang het ging duren om het te fixen. Opeens ga je dan ook je telefoon bijna niet gebruiken, de laptop blijft dicht en de koelkast en vriezer probeer je ook zo min mogelijk te openen.
De dag op zich prima doorgekomen, maar op gegeven moment zijn alle analoge klusjes wel gedaan. Duco kwam ook eerder thuis, waardoor ik even ‘afgelost’ kon worden en gelijk de tijd nuttig heb besteed door onze lege gasfles om te wisselen voor een volle. Aan het einde van de middag zijn we maar om de beurt even gaan wandelen, want weggaan om baantjes te trekken in zee kon natuurlijk niet. Tijdens het wandelen kwam gelukkig de stroom weer terug en dit is de hele avond zo gebleven. Voor de zekerheid hebben we alleen wel het huis gelijk afgesloten.
Dinsdag was de slechtste dag van de week. Nietsvermoedend keek ik even op de app van het AD en ineens zie ik staan: “Curaçao naar code Oranje”. Het werd even terloops in de COVID liveblog genoemd. Zomaar, out of the blue is er vanuit Nederland besloten dat reizen naar Curaçao niet meer veilig is. Dit doet mij zoveel verdriet. Persoonlijk verziekt dit onze Kerst, omdat mijn familie langs zou komen met de feestdagen, dat gaat nu hoogstwaarschijnlijk aan onze neus voorbij. Daarbij komt dat dit de zoveelste klap is voor ondernemers, werkgevers, werknemers, horeca, toerisme en indirect iedereen op dit eiland. Heftig hoe iedereen hier weer mee moet leren omgaan.
Zelf weten we ook niet wanneer we nu precies naar Nederland willen en kunnen, want dat code oranje maakt dat ook ingewikkeld en hierbij gaat het in Nederland ook totaal de verkeerde kant op en volgen er hoogstwaarschijnlijk weer strengere maatregelen. Kortom dinsdag was een k*tdag.
Woensdag heb ik even met het thuisfront gebeld en zij waren net zo verdrietig, verbouwereerd en gefrustreerd als wij. Het is ook gewoon zuur. M’n ouders zouden eerst in juni komen. Dat kon toen niet doorgaan. Vervolgens zagen we een buitenkansje en zijn ze lastminute in de herfstvakantie hier naartoe gevolgen. Echter kregen we op dag 1 slecht nieuws vanuit Nederland en hebben we hun terugvlucht moeten vervroegen. Dat was zo ontzettend jammer, maar gelukkig konden we uitkijken naar december, tot die verdomde afgelopen dinsdag. Alle hoop is nu een beetje vervlogen.
Donderdag was de dag van blackout nummer twee. In de middag kreeg in een appje van Duco dat bij hem de stroom was uitgevallen en dat ik snel het huis moest afsluiten. Terwijl ik het las zag ik de ventilator ermee stoppen en wist ik dat ik te laat was. Ook deze dag is het zwemmen wederom door onze neus geboord. Duco was weer vroeg thuis en we hebben weer om en om een wandeling gemaakt.
Inmiddels hebben we al wel de nodige maatregelen getroffen voor stroomuitval, waaronder de aanschaf van een draadloze fan, zaklampen en kaarsen. Ook doen we gelijk wierrook aan tegen de muggen en sprayen we ons in met Deet. Toevallig hadden we afgelopen weekend kerstverlichting op batterijen gekocht en het toeval wil ook dat ik op de ochtend zelf een pak van 48 batterijen had gekocht. We hebben dus allemaal kerstverlichting opgehangen in de keuken en bij de eettafel, zodat we nog voldoende licht hadden. Onze survivalgids met tips & tricks vind je hier.
Het had wel wat. Het was sfeervol. We hadden een muziekje aan, we hadden geen last van muggen en koken op gas kon gewoon. Alleen wanneer komt de stroom weer terug…. gelukkig duurde het deze keer wat korter. Vijf uur, in plaats van de acht uur op maandag. Rond half 9 hadden we weer stroom en we hebben gelijk van de gelegenheid gebruik gemaakt om Temptation Island te kijken. Wat we nog wel aan maatregelen moeten treffen is even wat afleveringen van Netflix downloaden, zodat we wat te kijken hebben als er geen WiFi is en ervoor zorgen dat onze powerbanks altijd opgeladen zijn. Voor de rest kunnen we redelijk omgaan met een blackout. Wel hoop ik dat het voorlopig de laatste is.
Vrijdag heb ik maar geprobeerd om te denken: “Het is wat het is”. We kunnen er niks aan doen en we moeten weer een soort twee sporen gaan bewandelen. Wat gaan we doen met kerst als het code Oranje blijft en vooral hopen dat het weer code Geel wordt. Dit is namelijk niet uitgesloten, maar ik zie niet in waarom het ineens voor Kerst weer code Geel zou worden. Daarbij ook rekening houden met het feit dat iedereen 72 uur voor z’n vlucht getest moet zijn. Ik wil en kan nog niet accepteren dat het gevolg van code Oranje is dat ik mijn familie niet zie, maar ergens geloof ik ook niet dat het nog code Geel gaat worden.
Inmiddels is hier deze week wel de noodtoestand uitgeroepen. (dit kon eerder nog niet, omdat de wet niet bestond). Nu is de wet behandeld en goedgekeurd en mag er gehandhaafd worden op het naleven van de corona maatregelen. De hoogtes van de boetes zijn vrijdag bekend gemaakt en die zijn niet misselijk. Hopelijk helpt dit om het aantal besmettingen omlaag te krijgen.
Zaterdag was Duco druk met het bereiden van Pulled Pork op de barbecue en ik was bij de jaarafsluiting van het vrijwilligerswerk. Rond 7 uur in de avond was ik thuis. Na. nog geen 10 minuten na thuiskomst viel wederom de stroom uit. Alles lag ongeveer nog zoals bij de vorige blackout, dus we waren redelijk snel weer geïnstalleerd en hebben heerlijke pulled pork met coleslaw op een broodje gegeten bij romantisch kaarslicht met citronella.
’s Avonds ook nog wat spelletjes gedaan en obsessief naar de updates van Aqualectra op social media gekeken. Hopelijk kon er wat gezegd worden over wanneer we weer stroom zouden hebben. Elk uur werd er ongeveer verwezen naar een uur later, waar weer werd verwezen naar een uur later. Op gegeven moment hebben we maar geaccepteerd dat we een oncomfortabele nacht tegemoet zouden gaan.
En vercrackt werd het. Bij het opkomen van de zon waren we al lang en breed weer wakker. Nog steeds geen stroom. In de ochtend een beetje rustig aan gedaan en allerlei zaken in de auto wezen opladen. Omdat we bang waren dat de accu van de auto het zou begeven is Duco naar de Bruna gereden om de accu te laden en een boek uit te zoeken voor analoog vermaak. Zoals verwacht deed de PIN automaat het niet door de blackout, maar daar was. ie op voorbereid met contact geld. Helaas kwam meneer 1,95 tekort en is hij met lege handen terug gekomen. Past ook wel helemaal bij deze week. Incasseren en doorrrrrr…
Gelukkig hadden we om 11 uur ineens weer stroom. Snel het huis afgesloten, lunch gemaakt, alle electronica weer op op orde en onze strandspullen gepakt. Dag huis! Even eropuit! Het werd een heerlijk middagje strand waar je geen enkel aanknopingspunt zag met corona, code oranje of stroomuitval, gewoon even ontspannen. Vanaf de boten werd er heerlijke (Kerst)muziek gedraaid en we konden lekker mensen kijken.
Aan het einde van de middag weer richting huis gegaan en een wandelingetje gemaakt. Tijdens de wandeling hoorden we ineens uit verschillende huizen boze kreten en de zin: “NIET WEER HÈ!” We wisten genoeg. De stroom was wederom uitgevallen.
We kwamen terug in schemer en hebben snel alles weer in gereedheid gebracht. Gekookt en gegeten in het donker, een kopje koffie op de porch gedaan en ineens ging na twee uur het licht aan. Wat fijn! Gelijk weer spullen aan de lader, ijsblokjes bijvullen, vaatwasser aan, ventilatoren aan en de hele reutemeteut weer klaarmaken voor de volgende blackout, want ik geloof niet dat dit de laatste is geweest. Het is nu zondag avond, het was me het weekje wel.